အကြွေးရှင်ရဲ့ အတိုး ————- apyar book apyar book blue book apyar sar oak apyar sar pay အပြာစာအုပ် အောစာအုပ်
မသွယ်ရေ ကျွန်တော့်ကို ဒီဂဏန်းတွေရှိလားကြည့်ပေးပါ…
တစ္ကြက္ကို (၅၀၀၀)ဖိုးစီ..။
လင်းမောင် ကား မတင်မာသွယ်ကို မှတ်လာသောစာရွက်ကိုပေးလိုက်သည်။
မတင်မာသွယ်ကား ချဲစာရင်းစာအုပ်ထဲမှ လက်ကျန်အကွက်များကို လိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး…
အကုန်လုံးရတယ်ငါ့မောင်…နင်.အရင်လက ရောင်းကြေးအကြွေးတွေကျန်နေသေးတယ်နော်…
ဟုတ်တယ်..မသွယ်တစ်ချို့က ထိုးပြီး အကြွေးချန်ထားကြတော့ မပေးချင်ဘူးဖြစ်နေတာ။
ကြည့်လဲလုပ်ဦးနော်..ငါ့မောင်…
နင့်ဘာသာ တောင်းလို့ရတာမရတာက အရေးမကြီးဘူး…
ငါကနင့်အကို ကိုသန်းအောင်မသိအောင် ဖုံးပေးထားရတာ။ လိုက်လဲတောင်းဦး..
ဟုတ်ပါပြီမသွယ်ရယ်…ကျွန်တော်လည်းလိုက်တောင်းပေးတာပါဘဲ..။
ဟုတ်ပြီလေ..ဒါဆိုရင်လဲ..တစ်ခုတော့ပြောထားမယ်နော်..
အမျိုးတော်တာကတော်တာဘဲ…ဒါပေမဲ့ဒါကစီးပွားရေးလုပ်နေတာ..။
မတင်မာသွယ်ကား လင်းမောင် အကို(၂)ဝမ်းကွဲရဲ့ဇနီး..။
သူမတို့ကချဲဒိုင်ခံသည်..လင်းမောင်ကား သူမတို့ဆီမှ လက်ခွဲရောင်းချသူ။
မသွယ်ကား အသက်(၃၅)နှစ်ခန့်ရှိပြီ။ ကလေး(၂)ယောက်အမေ။
ဒါပေမဲ့အလှအပကတော်တော်ကြိုက်သည်။ဝတ်ကောင်းစားလှများကိုရွေးချယ်ဝတ်ဆင်
တတ်ပြီး နှုတ်ခမ်းနီမိတ်ကပ်ကအမြဲမပြတ်။
ပြီးတော့သူမကလေးတွေကို လင်းမောင် သန်းအောင်နှင့်ရသည့်ကလေးတွေကိုက..
နှစ်ဖက်မိဘအဖိုးအဖွားတွေက ကျောင်းထားပေးမည်ဆိုပြီး အမွေစားအမွေခံဖြင့်
ခေါ်ထားကြသည်။ လင်မယားနှစ်ယောက်လုံးကကပ်စီးနှဲတွေ။
ဒီတော့ အကုန်အကျလည်းသက်သာ အမွေလည်းရအောင် ကလေးတွေကိုမိဘအိမ်တွေမှာ
ပို့ထားကြသဖြင့် လူပျိုလူလွတ်များလိုဖြစ်နေကြသည်။
သို့နှင့်စုမိဆောင်းမိရှိလာကြသည်။ ချဲဒိုင်ခံသည်။ (၂)လုံး(၃)လုံးဒိုင်ခံသည်။
မသွယ်ဆိုလျှင် ရွှေကိုသီးလို့။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်တောင့်တောင့်တင်းတင်းနှင့်မရီးဖြစ်သူ
မသွယ်ကိုလင်းမောင်ဆိုလျှင် မကြာခဏစိတ်ဖြင့် ပစ်မှားမိသေးသည်။
ပြောရလျှင်ကိုသန်းအောင်ဆိုတာကလည်း သူနှင့်စပ်ကာမှတ်ခါတော်ရသောအမျိုးမဟုတ်လား။
ယခုလည်း သူကသူပေးသော ချဲစာရင်းကို စားပွဲပေါ်တွင်ကုန်းရေးနေသော
မတင်မာသွယ်ကို ရှိုးနေခြင်းဖြစ်သည်။
မတင်မာသွယ် လည်ပင်းမှဆွဲထားတဲ့ ဆွဲကြိုးရဲ့ ရွှေလော့ကတ်သီးလေးက
ရင်ညွှန့်အလယ်မှာ ဟိုက်ဟိုက်ကလေး…နည်းတဲ့နို့ကြီးလား..။
သူ့စိတ်တွေက မသွယ်ရဲ့ ရင်ညွှန့်အလယ်မှာ အာရုံရောက်နေသည်။
မတင်မာသွယ်ရဲံအကျီက ကြယ်သီးလေးတစ်လုံးက ပြုတ်နေသည်။ ငုံ့ပြီးချဲစာရင်းရေးနေသော
မတင္မာသြယ္ကား ဒါကို သတိထားမိဟန္မတူ။
သူမရဲ့ ဟိုက်နေတဲ့ အကျီကြားမှ ဖြူဝင်းနေသော နို့ကြီးများကိုကြည့်ရင်း
လင်းမောင်ရဲ့ ပုဆိုးအောက်ကလီးကြီးကလည်း မာကျောလာသည်.။
တော်သေးတယ်…အောက်ခံဘောင်းဘီခံဝတ်ထားပေလို့သာဘဲ။
မတင်မာသွယ်ကား ချဲကိုငုံ့ရေးချင်ယောင်ဆောင်ကာ လင်းမောင်ကို မသိမသာရှိုးလိုက်သည်။
လင်းမောင်ကား သူမ အကျီကြယ်သီးကို တမင်ဖြုတ်ထားသဖြင့် ဟနေသော
သူမအကျီအောက်မှ နို့များကို သူမမသိဘူးအထင်နဲ့ခိုးကြည့်နေတာကိုသိသည်။
အခုလောက်ဆို..ဒီကောင်လေးလီးတောင်ပြီး ဘောင်းဘီအောက်မှာ တင်းနေလောက်ပြီဆိုတာ
သူမတပ်အပ်သိပါတယ်။
တကယ်တော့သူမနဲ့ လင်းမောင်နဲ့က ဘာမှတော်တာမှမဟုတ်တာ။
ကိုသန်းအောင်နဲ့ ပတ်သက်လို့တာတော်ရတာလေ။ လင်းမောင်ကို သူမရဲ့မောင်အရင်းလို
သဘောထားဟန်ဖြင့် သူမကနေပြပြီး ကိုသန်းအောင်ရှေ့မှာတော့ရိုးရိုးသားသားပင်။
ဒါပေမဲ့နောက်ကွယ်မှာတော့လင်းမောင်ကိုသူမက မသိမသာလေးမြူနေသည်။
လင်းမောင်ကား အသက်(၂၃)နှစ်ခန့်ရှိပြီ။ ရုပ်ကလည်းခပ်ချောချောလေး။
တင်မာသွယ် လင်းမောင်ကို သဘောကျနေတာကြာပြီ။
ပြောရလျှင်တော့ တင်မာသွယ်ကား ငယ်စဉ်ကတည်းက ဇရှိသည်။
ရည်းစားထည်လဲတွဲနေကျ။ ကိုသန်းအောင်ကား အရှာအဖွေကောင်းသဖြင့်
သူမကယူခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
ရုပ်ကလည်းနည်းနည်းဆိုးသဖြင့် သူမသဘောမကျတာတော့အမှန်။
ပြီးတော့ ကိုသန်းအောင်ကနည်းနည်းတုံးသည်။ မိန်းမတစ်ယောက်ကို ဘယ်လိုလုပ်လို့
လုပ်ရမှန်းမသိ။ ကျောင်းတုန်းကသူမဘဲတွေနှင့်တော်တော်ကွာသည်။
ကိုသန်းအောင်က မိန်းမကို လှေကြီးထိုးရိုးရိုးဘဲ။ သူပြီးလျှင်ခဏလေးအိပ်ပျော်သွားသည်။
အားမလိုအားမရဖြစ်နေသော တင်မာသွယ်ကား လင်ငယ်နေရန်စိတ်ကူးနေသည်။
အပြင်လူနဲ့ ဖောက်ပြန်လျှင် အများသိမည်။
ဒီတော့ကိုယ့်မောင်လိုလိုနေသော လင်းမောင်ကို သူမဆင်ထားသော ဂွင်ထဲကျုံးသွင်းနေခြင်း
ဖြစ်သည်။လင်းမောင်ကား သူမလိုချင်သော အချက်များနှင့်ပြည့်စုံသူဖြစ်မှန်း
သူမအကဲခတ်မိသည်။
ဒါပေမဲ့ လင်းမောင်ကား သူမကို သူ့အကိုဝမ်းကွဲမိန်းမမို့ စဖို့ရာမဝံံ့မရဲဖြစ်နေသည်။
ဒါကြောင့် ကျောင်းပြီးကာစ အလုပ်မရှိသော လင်းမောင်ကို သနားဟန်ဖြင့်
သူမတို့ဆီမှ ချဲရောင်းခိုင်းပြီး အကြွေးများ တင်အောင်လုပ်ထားခြင်းဖြစ်သည်။
ထိုအကြွေးများကို သူမကကိုသန်းအောင်ရှေ့ဘယ်တော့မှမပြော။
ဖုံးထားသည်။ လင်းသူကားချဲရောင်းရင်းနဲချဲထိုးတာပါဝါသနာပါလာတော့ပိုဆိုး။
သူမကို ပေးရန် အကြွေးများက များသထက်များလာပြီလေ။
သူမချဲစလစ်များကို ရေးပြီးသော်လည်း လင်းမောင်ကား သူမနို့များကို ငေးနေတုန်းပင်။
ဟဲ့..ငါ့မောင်..ဘာငေးနေတာလဲ..။
ဗျာ…လင်းမောင်ကရုတ်တရက် မတင်မာသွယ်မျက်နှာမော့လာပြီး မေးလိုက်သဖြင့်
လန့်သွားသည်။သူက မတင်မာသွယ် နို့ကိုငမ်းကောင်းနေတုန်း လူမိသွားသလိုဖြစ်သွားသည်။
မျက်နှာများပင်ထူပူသွားသည်…
သြော်..ဟုတ်ဟုတ်…ရပြီးလား မသွယ်..။
နင့်ကို ငါခေါ်တာနှစ်ခါရှိပြီ နင့်စိတ်ကဘယ်ရောက်နေတာမှန်းမှ မသိတာငါ့မောင်ရယ်။
မသွယ်က မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး စလစ်ကိုပေးရင်းပြောလိုက်ပါတယ်။
လင်းမောင်တစ်ယောက် သူမပေးတဲ့ စလစ်တွေကို လှမ်းယူရာမှ လက်တွေကိုတုန်နေတာပါ။
ဟင်း..ဟင်း..ကောင်စုတ်လေး လို့သူမစိတ်ထဲက ပြောလိုက်ပါတယ်။
နေဦးနော်..ငါ့မောင်..အမအိုက်လို့…
အခန်းထဲမှာ သွားပြီး အကျီလဲလိုက်ဦးမယ်….
မတင်မာသွယ်က ဒီစကားကို တမင်သက်သက်ပြောလိုက်တာပါ။
သူမအဝတ်လဲမဲ့ အိပ်ခန်းတံခါးကို ဖွင့်ထားလိုက်ပါတယ်။
လင်းမောင်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်တည့်တည့်မှာ မို့လို့ပါ။
ဒါမှ သူမအဝတ်လဲတာကို လင်းမောင်မြင်နိုင်မှာလေ။
တန်းပေါ်ကထမိန်ကို ယူလိုက်ပြီး ထမိန်ကို ခေါင်းက စွပ်လို့အောက်က ထမိန်ကို
ချွတ်ချလိုက်တဲ့ အချိန်မှာ သူမရဲ့ သလုံးသားတွေနဲ့ပေါင်တံတွေကို မသိမသာနဲ့
လင်းမောင်မမြင်မမြင်အောင် တမင်သက်သက်ကိုပြလိုက်ပါတယ်။
အကျီကို ချွတ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ အတွင်းကဘော်လီကိုသာချန်ထားပြီး ဘော်လီချိတ်ကို
ဖြုတ်မရသလိုဟန်ဆောင်လိုက်ပါတယ်။
ငါ့မောင်ရေ..လာပါဦး…မတင်မာသွယ်ရဲ့ခေါ်သံကြောင့်
ဗျာ..လို့တုန်ယင်နေတဲ့ အသံနဲ့ မတင်မာသွယ်အခန်းထဲကိုဝင်လိုက်ရပါတယ်။
ဟိုလေ…အမဘော်လီချိတ်လေးလေအမလက်နဲ့မမှီလို့ဖြုတ်ပေးစမ်းပါဦး။
သူမကသဘောရိုးနဲ့ပြောလိုက်သလိုနဲ့ မြူနေတာပါ။
လင်းမောင်က သူမဘော်လီချိတ်ကို တုန်တုန်ယင်ယင်နဲ့ဖြုတ်နေတာကြောင့်
တော်တော်နဲ့မပြီးပါဘူး။
အမလေးဟဲ…ဘော်လီချိတ်လေးဖြုတ်တာများ…တုန်နေလိုက်တာ လက်ကလဲ..
ဘယ်ကိုစိတ်ရောက်နေမှန်းမသိဘူး…
လင်းမောင်လဲ..ရှက်သွားပြီး..အို..အမကလဲ..ဆိုပြီးခေါင်းကိုသာကုတ်နေပါတယ်။
နောက်ဆုံးဘော်လီချိတ်ကို ဖြုတ်ပေးပြီးတဲ့နောက်မှာ မတင်မာသွယ်က
ကဲသွားတော့လေ..နင်ကလဲ..လို့ပြောလိုက်တာကြောင့် လင်းမောင်တစ်ယောက်
အခန်းပြင်ကို ကုတ်ချောင်းချောင်းနဲ့ ထွက်သွားပါတော့တယ်။
မတင်မာသွယ်တစ်ယောက်ကျိတ်ပြုံးနေလိုက်ပါတယ်။
အခုအချိန်က သူမယောင်္ကျားရှိသေးတယ်မဟုတ်လား.။ အပြင်သွားရာမှ ပြန်လာခါနီးပြီလေ..
သူမစိတ်ကူးကို အကောင်အထည်ဖော်ဖို့ကဖြည်းဖြည်းချင်းနေမှဖော်ရမယ်လေ။
ဟိုက္…ျပသနာဘဲ..
လင်းမောင်ငယ်ထိပ်မြွေပေါက်သလို ခံစားရပြီ။
ဒီတစ်ပတ် မတင်မသွယ်က တစ်ခြားဒိုင်တွင် ချဲဂဏန်း(၅၀၀၀)ဖိုးထိုးခိုင်းလိုက်သည်။
မတင်မာသွယ်ကို ဘယ်လိုပြောရမှန်းမသိ။…သူကလည်းမေ့နေသည်။
ထိုဂဏန်းကို မတင်မာသွယ်က ကိုသန်းအောင်မသိအောင် ထိုးခိုင်းထားခြင်းဖြစ်ရာ ဒုက္ခပါဘဲဟု
တွေးနေရာ ချဲဖွင့်ချိန်ထိုဂဏန်းထွက်မှ မတင်မာသွယ်ထိုးခိုင်းသော ဂဏန်းဖြစ်နေသည်။
သူ့အိပ်ထောင်ထဲမှ ဖုန်းကမည်လာသည်။
မတင်မာသွယ်ဖုန်း…။
ဟဲလို…သူတုန်တုန်ယင်ယင်ဖြင့် ဖုန်းကိုကိုင်လိုက်သည်…။
ငါ့မောင်လား….ဟင်းဟင်းအမကတော့ အခြေအနေကောင်းသွားပြီ…။
နင့်အကိုမသိအောင် (၂)သိန်းဖိုး ထိုးလိုက်တာအခုထွက်ပြီ။ ငါ့မောင်ဆီမှာ(၅၀၀၀)ဖိုးနော်။
အဲ့ဒါ မနက်ဖြန် အမ ဘယ်အချိန်လာယူရမလဲ.။
မတင်မာသွယ်အသံကားပျော်ရွှင်မြူးတူးနေသည်။
လင်းမောင်အဖို့ကား အသံများတုန်ယင်နေပြီး ကြောက်နေသည်…ဘယ်ကဘယ်လိုစပြောရမှန်းမသိ
ဟို…ဟို..ေလ.အမ..
ဘာလဲ…နင်ကလဲ..နင့်ဆီမှာ (၅၀၀၀)ဖိုးပါတယ်လေ..နင်ကလည်း။
ဘာလဲ…မုန့်ဖိုးတောင်းမလို့လား။ ပေးရမှာပေါ့…ကိုယ့်မောင်ဘဲဟာ..
မနက်ဖြန်ညနေ(၃)နာရီလောက်လာယူမယ်…ဒါဘဲ..။
မတင်မာသွယ်ကား ဖုန်းချသွားပြီ…လင်းမောင်ဘာပြောလို့ပြောရမှန်းမသိ။
မတင်မာသွယ်ကား သူ့ဆီမှာ (၅၀၀၀)ဖိုးပေါက်သည်ဆိုပြီး ပျော်နေသည်။
ဘယ်လိုကနေဘယ်လိုရှင်းရမှန်းကိုမသိ။
မတတ်နိုင်ဘူး..မနက်ဖြန်မှ ကြည့်ကျက်ပြီး
ဆူဆူဆဲဆဲ…လုပ်ချင်သလိုတာလုပ်ပေ့စေတော့…။
ဒီငွေကို သူမထံမှာမှ ကျွန်ဘဲခံကာ ဆပ်ရဆပ်ရ..
သူမကျေနပ်သည် အထိ တောင်းပန်ကာ သူမယောင်္ကျား သူ့အကိုမသိအောင်
လုပ်ရမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်ပြီး စိတ်မောလူမောဖြင့် အိပ်ယာပေါ်လဲချလိုက်လေတော့သည်။
ရပါတယ်..ငါ့မောင်ရယ်…အမလဲအများကြီးပေါက်တာဘဲ…
ငါ့မောင်ကို အမပိုက်ဆံချေးထားတယ်လို့သဘောထားလိုက်…။
လင်းမောင်အဖို့ အခုမှဘဲ ရင်ထဲက အလုံးကြီးကျသွားတော့သည်။
ရင် တထိတ်ထိတ်နှင့်ပြောသာပြောလိုက်ရသည်..သူ့ကိုမရီးဖြစ်သူစိတ်ဆိုးနေမှာကိုစိုးရိမ်နေတာ။
သို့သော်မရီးဖြစ်သူ မတင်မာသွယ်ကား မထင်မှတ်ဘဲသဘောကောင်းနေသည်။
ကဲ..စိတ်မပူနဲ့…အမနင့်အကိုကိုမပြောဘူး..သိလား…
ငါ့မောင်သာ လိမ်လိမ်မာမာနေ….ဟင်းဟင်း
သြော်…ဒါနဲ့..ငါ့မောင်..ဒီရက်ပိုင်းအတွင်း နင့်အကိုက ချဲပေါက်လို့ခရီးထွက်မလို့တဲ့..။
ကားဝယ်မလို့ဆိုလား…။
အဲ့ဒါနင့်အကိုက အမတစ်ယောက်ထဲမို့လို့တဲ့ နင့်ကို အိမ်မှာစောင့်ခိုင်းမလို့တဲ့.။
ရတယ်မဟုတ်လား။ မတင်မာသွယ်အပြောကြောင့် သူစိတ်ထဲတစ်မျိုးဖြစ်သွားသည်။
ဖြစ်ပါ့မလား…အမရဲ့..
ဟဲ့..နင်လာမစောင့်လို့ဖြစ်မလား..ငါ့မောင်ရဲ့..အမတို့ဘက်ကလူကပြတ်တယ်…။
သူခိုးတွေကပေါလို့ပါ…နင်ကလည်းဒါလေးကို…
မတင်မာသွယ်က စိတ်ဆိုးသလိုလိုပြောလိုက်တာကြောင့် …။
ဟုတ်..ဟုတ်…အမလာစောင့်ပေးပါ့မယ်…။
မတင်မာသွယ်ကား ထိုအခါမှ ပြုံးပြုံးရွင်ရွင်ပြန်ဖြစ်လာတော့သည်။
ကဲ..ဒါဆိုအမသွားမယ်နော်…သြော်မေ့လို့..ရော့ရော့နင့်အတွက်မုန့်ဖိုး..
မတင်မာသွယ်ကားသူ့ပိုက်ဆံအိတ်ထဲမှ (၁)သောင်းတန်(၁၀)ရွက်လောက်ကို
ထုတ်ပြီး လင်းမောင်ကိုပေးလိုက်သည်။
ကော်တာဘဲ..ဟုတွေးပြီး လင်းမောင်ကယူထားလိုက်သည်။ မတင်မာသွယ်
အရမ်းကိုသဘောကောင်းနေတာပါလားလို့လဲထင်မိသည်။
တကယ်တော့ သူထင်သလို မဟုတ်မှန်း မရိပ်မိ။
မတင်မာသွယ် အိမ်အောက်ကို ဆင်းသွားချိန်မှာပင် သူ့မျက်လုံးက မတင်မာသွယ်ရဲ့
တင်ပါးကြီးများကို ပစ်မှားနေသေးသည်။
ကြီတ်ချင်စရာကြီးဘဲ.နည်းတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေမဟုတ်ဖူးလို့ သူတွေးလိုက်သေးသည်။
တစ်သားမွေးတစ်သွေးလှဆိုတာ မရီးဖြစ်သူကိုပြောတာဘဲနေမှာ။
အကိုဖြစ်သူ ကိုသန်းအောင်ကတော့ မိန်းမရကံကောင်းတာဘဲလို့တွေးမိသည်။
တစ်ခါတစ်လေကျတော့ အကိုကို အားကျမိတာလဲပါတာပေါ့လေ။
ကဲ..မိန်းမကုတင်ကို သဘောကျရဲ့လား…
ကိုသန်းအောင်ကား အိမ်ကုကုတင်ကမကောင်းတော့ဘူးလို့ မသွယ်ကပြောတာနဲ့
ကျွန်းကုတင်တစ်လုံးကို လက်သမားခေါ်ပြီး ရိုက်ခိုင်းသည်။
ကိုသန်းအောင်ရေ…ရှင့်ဘေးတိုင်တွေက ခိုင်ရဲ့လား…
မတင်မာသွယ်ကကုတင်တိုင်များကို စမ်းကြည့်ပြီး ပြောလိုက်ပါတယ်။
အမလေး..မိန်းမရယ် ခြင်ထောင်ထောင်ဖို့ဘဲဟာကို…။
မဟုတ်ဖူး..ကိုသန်းအောင်ရဲ့ ခြင်ထောင်ထောင်ဖို့ ဆိုရင် တိုင်ကသေသေချာချာခိုင်မှ
ဒါမှ ညဆိုရင် ခြင်ထောင်ကို လူးလှိမ့်ရင်း ဖိမိရင် တိုင်က ခိုင်နေမှဖြစ်မှာ.။
ခိုင်တယ်ဟ.သေသေချာချာလုပ်ထားတာ…။
မတင်မာသွယ်ကား ကုတင်တိုင်များကို သေချာလှုပ်ကြည့်လိုက်သည်။
သူမစိတ်ထဲ ကျေနပ်သွားသည်…။
ဒါနဲ့ ကိုသန်းအောင်…ရှင်မနက်ဖြန်ရန်ကုန်တက်ပြီးကားသွားဝယ်မှာနော်။
အိပ်ရေးပျက်လို့မဖြစ်ဖူး..စောစောအိပ်တော့..။
အေးပါ..မိန်းမရာ…
ကိုသန်းအောင်ကလည်းသူ့အကြံအစည်နှင့်သူ…
သူကလည်းကုတ်ကမြင်းလေ။ သူ့ရဲ့ ဒိုင်မှာလက်ခွဲချဲရောင်းသည့်ကောင်မလေးနဲ့ရနေတာ။
ကားဝယ်မည်ဟူသော အကြောင်းပြချက်ဖြင့် ရန်ကုန်ကိုမယားငယ်ခေါ်သွားပြီး
နှပ်နေမလို့။
ဒါနဲ့..မိန်းမ..မင်းလင်းမောင်ကို ညတိုင်းလာစောင့်ခိုင်းဦး…။
တော်ကြာ သူခိုးတွေစိုးရိမ်ရတယ်။ သူကငွေတွေကိုစိတ်ပူလို့မှာလိုက်သေးသည်။
စိတ်ချပါ..ကိုသန်းအောင်ရဲ့..ကျွန်မတစ်ယောက်ထဲလဲဖြစ်ပါတယ်..
မဟုတ်ဖူးဟ..စိတ်ပူလို့ပြောနေတာ..နင်ကလည်း..သေချာလာစောင့်ခိုင်း။
ဒီကောင်က ဘာအလုပ်မှရှိတာမဟုတ်ပါဘူး။
ဟုတ်ပါပြီ..ဟုတ်ပါပြီ…မသွယ်ကား စိတ်ဆိုးပြီး ကိုသန်းအောင်နားမှထသွားသည်။
ဒီမိန်းမနဲ့တော့ ခက်တာဘဲလို့ကိုသန်းအောင်ထင်မိသည်။
တကယ်တော့ တင်မာသွယ်ကားစိတ်ဆိုးနေတာမဟုတ်။
ကိုသန်းအောင် မသိအောင် အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ တီဗွီကြည့်နေရင်း..
ကျိတ်ပြီးပြုံးနေတာပါ…
ဟင်း..ဟင်း..ငအ သန်းအောင်ရေ…တော်တော်တုံးတဲ့ငအလို့လဲသူမတွေးမိသည်။
သန်းအောင်ကတော့ သူမဝယ်ထားသည့် ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ အိပ်ပျော်နေပြီ။
ရှင့် ညီဝမ်းကွဲ ချစ်ချစ်စရာ ကောင်လေးလင်းမောင်ကို…
ကုတင်တိုင်မှာ ခြေတွေလက်တွေကို မလှုပ်နိုင်အောင် ကြိုးတုပ်ပြီး ရှင်မရှိတဲ့အချိန်မှာ
လင်ငယ်တော်မလို့ ကုတင်တိုင်တွေခိုင်မခိုင်စမ်းခဲ့တာရှင့် လို့ သူမတစ်ယောက်ထဲ
တိုးတိုးလေးပြောလိုက်တာ… ကိုသန်းအောင်မသိ။
ငါ့မောင်..ရောက်လာပြီလား…ပေါ်လာသေးတယ်နော်..။
အိမ်ရှေ့မှာ လမ်းလျှောက်နေသော မတင်မာသွယ်ကား လင်းမောင်ကိုစကားနာထိုးလိုက်သည်။
မဟုတ်ပါဘူး..အမရဲ့…ကျွန်တော်ချဲဖိုးလေးတွေလိုက်ကောက်နေလို့..
ပြောလိုက်ရင်ဆင်ခြေကြီးဘဲ…ဘယ်ကောင်မလေးကိုသွားပိုးနေတာလဲမှန်မှန်ပြောစမ်း..
မသွယ်ကား မခို့တရို့လေးပြုံးရင်းပြောလိုက်သည်။
ဟာ..ငါ့အမကလည်း…ဘယ်ကလာ…တကယ်ချဲဖိုးလိုက်ကောက်နေတာပါဆို..။
ဟိဟိ..အမကလည်းစတာပါ…နင်ရှိများရှိမလားလို့..။
ငါ့အမကတော်တော်နောက်တယ်…ဟိဟိ..လင်းမောင်ခေါင်းကိုကုတ်ရင်းပြောလိုက်သည်။
နင်..ထမင်းစားပြီးပြီလား…
ဟုတ္ကဲ့စားခဲ့ၿပီးၿပီ…အမ..။
နင်ကလည်းစားခဲ့ရသေးတယ်…အမအိမ်မှာစားရင်ပြီးရော.။
နောက်နေ့ဆို အမအိမ်မှာလာစား ကြားလား။
ဟုတ်..ဟုတ်..အမ..လင်းမောင်ကား မိဘတွေမရှိတော့။သူတစ်ယောက်ထဲနေပြီး
အိမ်မှာချက်ပြုတ်စားသောက်နေသူလေ။
ကဲ…အပေါ်သွားပြီး ဗွီဒီယိုကြည့်အောင်လေ..။
အကိုရော ဘယ်အချိန်သွားလဲ…။
ညနေ(၄)နာရီကားနဲ့လိုက်သွားပြီလေ…ရန်ကုန်ကို..။
ဟုတ်တယ်..ကျွန်တော်လည်း သွားစရာရှိတာနဲ့ လိုက်မပို့ဖြစ်တာ။
ရတယ်..နင့်အကိုက ဆိုင်ကယ်ကယ်ရီနဲ့ကားဂိတ်သွားလေတာ။
ယခုမှလင်းမောင်သတိထားကြည့်မိသည်..မတင်မာသွယ်ကား ဒီနေ့ထူးထူးခြားခြားပိုလှနေသလိုပင်။
ထမိန်အပြာရောင်ရင့်ရင့်လေးနဲ့ ကြည်ပြာရောင်လုံခြည်လေးကိုဝတ်ထားတယ်။
မိတ်ကပ်ပါးပါးလေးဖို့ထားတယ်…နှုတ်ခမ်းနီလေးဆိုးထားတော့ အပြင်မင်္ဂလာဆောင်တို့
မွေးနေ့တို့သွားမဲ့သူကျနေတာဘဲလို့စဉ်းစားမိတယ်။
အမအျပင္က ျပန္ခဲ့တာလား…
သူ့စကားကြောင့် မသွယ်ကသူ့ကိုထူးဆန်းသလိုကြည့်လိုက်ပြီး။
ဘာဖြစ်လို့လဲ ငါ့မောင်ရဲ့..။
ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး…အမရဲ့ ဒီနေ့အမပုံကြည့်ရတာ အပြင်ထွက်မဲ့ပုံပေါက်နေလို့။
တော်တော်ချောနေတာ…အပျိုလေးကျနေတာဘဲ…။
သြော်…ငါ့မောင်ရယ်…မင်းအမကအအိုမို့လို့ မလှရတော့ဘူးတဲ့လား…ခစ်ခစ်..
မင်းအမလဲ လန်းချင်သေးတာပေါ့…ဟိဟိ။
ဘယ့်နှယ်လဲ..မင်းတောင်ရင်တွေခုန်သွားတယ်မဟုတ်လား။
မတင်မာသွယ်က သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို လင်းမောင်ရှေ့မှာ လှည့်ပတ်ပြီးပြလိုက်ပါတယ်။
လင်းသူရင်တွေကို တဆတ်ဆတ်လှုပ်ရှားသွားပါတယ်။
ဟုတ်ပါပြီ..ဟုတ်ပါပြီ…ကဲကဲ..ငါ့အမအပေါ်သွားကြရအောင်..လို့ဆိုပြီး
သူက အိမ်ထဲကို ဝင်လိုက်ပါတယ်။
လင်းမောင်နဲ့ တင်မာသွယ်လည်း တီဗွီရှေ့မှာ ထိုင်ပြီး ဇာတ်ကားကိုကြည့်နေပါတယ်။
ထိုင်ခုံကနှစ်ယောက်ထိုင်ခုံသေးသေးလေးတစ်လုံးဘဲရှိတာဆိုတော့ လင်းမောင်ရဲ့
ပေါင်နဲ့ မတင်မာသွယ်ရဲ့ပေါင်တွေက ထိနေပါတယ်.။
တကယ်တော့ လင်းမောင်ကို အသားချင်း မထိထိအောင်မသွယ်က စီစဉ်ထားတာပါ။
အသားချင်ထိနေတော့ ဒီကောင်လေးစိတ်လှုပ်ရှားလာမှလေ။
ဒီလိုဘဲ သူမလိုချင်သောပန်းတိုင်ကိုရောက်အောင် ဂွင်ဆင်ရတာမလွယ်ဘူး.။
ဇာတ်ကားက နိုင်ငံခြား စုံထောက်အက်ရှင်ကားလိုလိုပါဘဲ။
ဇာတ်ကားထဲမှာ သူဌေးကြီးရဲ့ မိန်းမဆီမှာ သူဌေးကြီးရဲ့တပည့်ကောင်လေးက ငွေချေးပါတယ်။
တစ်ရက်တော့ သူဌေးကြီးခရီးထွက်သွားတုန်းမှာ သူဌေးကတော်ကအိမ်ခေါ်တာကြောင့်
ကောင်လေးလဲသူဌေးကတော်အိမ်ကိုသွားပါတယ်။
အဲ့ဒီမှာဇာတ်လမ်းကစတော့တာဘဲ…။
အမ…ကျွန်တော်ကျော်လိုက်မယ်နော်…Sex အခန်းတွေပါလာတာကြောင့် လင်းသူလဲ
မျက်နှာပူပူနဲ့..ရီမုကိုကောက်ကိုင်ပြီး လင်းမောင် ကျော်ကြည့်မလို့လုပ်လိုက်ပါတယ်။
နင်ကလဲ..ဘာဖြစ်တာကျလို့ဆက်ကြည့်စမ်းပါ…ဇာတ်လမ်းရသပျက်တယ်..ဘာထူးဆန်းတာကျလို့.ဆိုပြီး
မသွယ်ကသူ့လက်ကို လမ်းဆွဲလိုက်ပါတယ်။
ဒါနဲ့လင်းမောင်လဲလက်ထဲကရီမုကို ချထားပြီးမျက်နှာပူပူနဲ့ ဆက်ကြည့်နေပါတယ်။
ဟင်..ဇာတ်ကားထဲက ဇာတ်ဝင်ခန်းတွေကထူးဆန်းနေပါတယ်။
ဇာတ်ဝင်ခန်းထဲမှာ ပါတဲ့ Sex အခန်းတွေက သူ့အတွက် ထူးဆန်းနေပါတယ်။
ပြောင်းပြန်ကြီးပါ…သူဌေးကတော်ကြီးက ကောင်လေးကိုအကျပ်ကိုင်ပြီး
သူမ လင်ငယ်လုပ်လိုက်ပါတော့တယ်။
ကုတင်ပေါ်မှာ ကောင်လေးကိုကြိုးတွေတုပ်ထားပြီးမှာ သူမကအပေါ်ကချတာပါ.။
လင်းသူမျက်နှာတွေပူလာပါတယ်..ထိုအချိန်မှာဘဲ..သူ့ပေါင်ပေါ်မှာဖြစ်လာတဲ့
အသိကြောင့် သူအောက်ကိုငုံ့ကြည့်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ..သူ့နှလုံးခုံသံတွေမြန်လာပါတယ်။
မသွယ်ကသူ့ရဲ့ပေါင်ကိုသူမလက်နဲ့ပွတ်နေပါတယ်။
ဘာလဲဟဆိုပြီး သူလည်းထူးဆန်းသွားပါတယ်။
ငါ့မောင်…ဘာလဲအားကျနေတယ်မဟုတ်လား….ဟင်းဟင်း သိတယ်နော်။
ခင်ဗျာ…မတင်မာသွယ် စကားကြောင့် သူ့ရင်ထဲဒိန်းခနဲဖြစ်သွားပါတယ်။
နင်လဲ..ငါ့ကိုပေးစရာ(၂၅)သိန်းရှိတယ်လေ….မမှတ်မိတော့ဘူးလား….
ဒီတော့ အမမင်းကို ဇာတ်ကားထဲကလို အကြွေးနဲ့သိမ်းပြီးမင်းလေးကို မမရဲ့ကျွန်ခံခိုင်းမလို့။
နောက်နေတာလားဆိုပြီးသူလည်းမတင်မာသွယ်ရဲ့မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်ပါတယ်။
မသွယ်ကသူ့လီးကို ရုတ်တရက်ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။
ဇတ်ခနဲဆိုတော့ သူလည်းမှင်တက်သွားပါတယ်။
ဟာ..အမ..မသင့်တော်ပါဘူး…မလုပ်ပါနဲ့…။
ဘာလို့မတော်ရမှာလဲ…ဟင်းဟင်း…မင်းမလုပ်ချင်ဘူးလား…
လင်းမောင်ရဲ့လီးကို ပုဆိုးပေါ်ကနေ မတင်မာသွယ်က မလွတ်တမ်းညှစ်ထားပါတယ်။
ခစ်..ခစ်..နင့်ဟာကြီးကတောင်နေပြီ..လင်းမောင်..
မသွယ်ရဲ့ စကားကြောင့် လင်းမောင်ရဲ့တင်းထားတဲ့စိတ်တွေပျော့ကျသွားပါတော့တယ်။
ခစ်..ခစ်…မောင်လေးက မမရဲ့ အချစ်အကျဉ်းသားလေးဘဲ…
လိုက်ခဲ့…နင့်ကို ကောင်းကောင်းဒဏ်ပေးရမယ်ဆိုပြီး သူ့လီးကိုဆွဲကာ
မတင္မာသြယ္က မတ္တပ္ထလိုက္ပါတယ္…
လီးတံကိုလက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ပြီး အခန်းထဲခေါ်သွားခံရတာကြောင့် လင်းမောင်လဲယက်ကန်
ယက်ကန်နဲ့ ပါသွားပါတော့တယ်။
မတင်မာသွယ်ကား ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီး ရေချိုးနေပါတယ်။
အိပ်ခန်းထဲမှာတော့ လင်းမောင်ကလည်း ရင်ခုန်လှုပ်ရှားစွာနဲ့ မရီးဖြစ်သူ မတင်မာသွယ်ကို
စောင့်ဆိုင်းနေရပါတယ်။သူလွတ်လွတ်လပ်လပ်အနေအထားမှာ မဟုတ်တော့ပါဘူး။
သူ့ရဲ့ အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ထားပြီး ကိုယ်လုံးတီး အနေအထားနဲ့
သူ့ကို ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်အနေအထားနဲ့ သူ့လက်ကို ကုတင်တိုင်(၂)တိုင်မှာ
ကြိုးတွေနဲ့ တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ပူးချည်ထားပြီးပါပြီ။
လက်ကောက်ဝတ်မှာ ပူးကပ်ပြီး ကြိုးတစ်ချောင်းစီနဲ့ အထပ်ထပ်တုပ်ချည်ထားတာကြောင့်
လှုပ်တောင် မလှုပ်နိုင်ပါဘူး။
ခြေကျင်းဝတ်တွေကိုလည်းအောက်ဖက်ကုတင်တိုင်တွေမှာ ကပ်ပြီးကြိုးနဲ့သေသေချာချာ
ချည်တုပ်ထားတာပါ။ပါးစပ်ကိုလည်း အဝတ်နဲ့ဆို့ပြီး မအော်နိုင်အောင် တိပ်နဲ့ပိတ်ထားပါပြီ။
မတင်မာသွယ်ကားလင်းမောင်ကို ကြိုးမတုပ်ခင် ရာဂကြွဆေး (၂)လုံးလောက်ကြွေးထားတာကြောင့်
လင်းမောင်ရဲ့လီးကြီးက ပိုပြီးကြီးနေပြီး ရာဂစိတ်တွေပြင်းထန်နေတာကြောင့် လရေကြည်
တွေကလည်း လီးထိပ်ကနေစိမ့်ထွက်နေပါပြီ။
မတင်မာသွယ်ကားရေကိုစိမ်ပြေနပြေချိုးနေပါတယ်.။
ရေချိုးပြီးရင်တော့ မတ်ဖြစ်သူ လင်းမောင်ရဲ့ တစ်ခါအဖုတ်မလိုးဖူးသေးဟန်တူတဲ့
လူပျိုလီးကြီးကို သူမအဝအလင်စားသုံးတော့မှာပါ။
ဒီလိုယောင်္ကျားတစ်ယောက်ကို အကျဉ်းသားသဖွယ် ကြိုးတုပ်ပြီး လိင်ဆက်ဆံရတာကိုသူမအကြိုက်ဆုံးပင်။
ကိုသန်းအောင်ကား ဒါမျိုးထူးထူးဆန်းဆန်းတွေဝါသနာမပါ.
သူမအနေဖြင့်လည်း စိတ်မဝင်စား။ လင်းမောင်လို လူပျိုလေး၊ငယ်ငယ်ချောချောကောင်လေးကိုမှ
ဒီလိုလုပ်ရတာ အရမ်းကိုသဘောကျနေသည်။
လင်းမောင်ကားရဂစိတ်များ အရမ်းပြင်းထန်နေပြီဆိုတာသိသာသည်.။
သူမရေချိုးခန်းထဲကနေကိုယ်လုံးတီးနဲ့ ထွက်လာသော ဝူးဝူးဝါးဝါးအော်ပြီး
ချည်ထားသောကြိုးများကိုရုန်းနေပြီ။ ပါးစပ်ကိုဒါကြောင့် မအော်နိုင်အောင်သူမကအဝတ်နဲ့ဆို့
တိပ်နဲ့ပိတ်လုပ်ထားခြင်းဖြစ်သည်။
လင်းမောင် လက်တွေလဲ ရုန်းလွန်းသဖြင့် ပွန်းပြီးနီရဲနေပြီ။
သူမကသေသေချာချာချည်တုပ်ထားသဖြင့် ဘယ်လိုမှ မလှုပ်နိုင်။
မတင်မာသွယ်ကား ကုတင်နားမှာ မတ်တပ်ရပ်ပြီး သူမပတ်ထားသော သဘက်ကိုဖယ်လိုက်သည်။
ခြေရင်းသို့ပုံကျသွားသော သဘက်နှင့်အတူ…
မသွယ်၏ ကိုယ်လုံးတီးအလှကိုမြင်လိုက်ရသော လင်းမောင်ကား အသနားခံသော မျက်လုံးများဖြင့်
မတင်မာသွယ်ကိုကြည့်နေသည်။ မြန်မြန်လုပ်ပေးပါတော့ဟူသောအကြည့်မျိုး။
ခစ်ခစ်..မောင်လေးရယ်..သနားစရာလေးဘဲ…
အရမ်းကိုလုပ်ချင်နေပြီကိုး ကျွတ်စ်ကျွတ်စ်…လင်းမောင်ရဲ့တယမ်းယမ်းဖြစ်နေသော လီးကြီးကို
မတင်မာသွယ်ကား လက်ဖြင့်ဆုပ်ပြီးထုလိုက်ရာ စိတ်ပြင်းထန်နေသော
လင်းမောင်ရဲ့ လီးကား လရေဖြူဖြူတွေပန်းထွက်ကုန်သည်။
ရာဂကြွဆေးကြောင့် လရေထွက်သွားသော်လည်း လီးကတောင်မြဲတောင်နေဆဲပင်။
ခစ်ခစ်…မသွယ်ကားရယ်လိုက်ပြီး သူမလက်မှာပေသွားတဲ့
လင်းမောင်ရဲ့လရေတွေကို လင်းမောင်ဆီးခုံနဲ့သုတ်လိုက်ပါတယ်။
သူမက လင်းမောင်ကို ခွပြီးရပ်လိုက်ပါတယ်။
အခန်းထဲမှာ ဗွီဒီယိုကင်မရာတစ်လုံးကို လွန်ခဲ့တဲ့ရက်က ယောင်္ကျားဖြစ်သူကိုသန်းမောင်မသိအောင်ဝယ်ထားပြီး
လင်းမောင် သူမအိမ်မလာခင်ကတည်းကတပ်ဆင်ထားတာပါ.။
ထိုရိုက်ကူးထားတဲ့ ဗွီဒီယိုနဲ့ မတ်ဖြစ်သူ လင်းမောင်ကို နောင်တစ်ချိန်မှာ နိုင်ကွက်ကိုင်လို့ရပြီလေ.။
သူမကလင်းမောင်လီးကိုသူမအဖုတ်နဲ့ မတေ့ဘဲ လီးတံကြီးကို ဖင်နဲ့ဖိထိုင်ထားပါတယ်။
စိတ်တွေပြင်းထန်နေတဲ့ လင်းမောင်ရဲ့လီးတံကြီးဟာ သူမဖင်အောက်မှာလှုပ်စိလှုပ်စိဖြစ်နေပါတယ်။
လင်းမောင်လေးကိုသူမပြုသမျှနုရအောင်ကောင်းကောင်းညှဉ်းနေတာပါ။
လင်းမောင်ရဲ့ နို့သေးသေးလေးနှစ်ခုကို သူမလက်နဲ့နာကျင်အောင် ဆွဲလိမ်လိုက်ပါတယ်။
ပါးစပ်ကိုမအော်နိုင်အောင်ပိတ်ထားခြင်းခံရတဲ့ လင်းမောင်ဟာ..
ရင်ဘတ်ကြီးအပေါ်ကိုသာကြွလာပြီး နာကျင်မှုကြောင့် ဝူးဝူးဝါးဝါးဖြစ်နေပါတယ်။
နာကျင်မှုကြောင့်မျက်ရည်တွေဝိုင်းနေပေမဲ့ အဆိုပါနာကျင်မှုကြောင့်ဘဲ လင်းမောင်ရာဂစိတ်တွေ
ပိုကြွလာပါတယ်။
ရလောက်ပြီလို့တွေးလိုက်ပြီး…မတင်မာသွယ်ဟာ လင်းမောင်ရဲ့ လီးကြီးကို လက်နဲ့ကိုင်လို့
သူမအဖုတ်နဲ့တေ့ပြီးဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိထိုင်လိုက်ပါတယ်။
အ.အ.လို့သူမညဉ်းလိုက်ပါတယ်။ မာကျောတင်းကျပ်နေတဲ့ လင်းမောင်ရဲ့ လူပျိုလီးကြီးက
အကြောတပြိုင်းပြိုင်းနဲ့ သူမအဖုတ်ထဲစီးကျပ်နေတာပါဘဲ။
လင်ဖြစ်သူ ကိုသန်းအောင်လီးနဲ့တခြားစီပါ။လူပျိုလီးပီပီမာကျောပြီးတောင့်တင်းနေတာပါ။
ဒီလိုလူပျိုလီးကြီးကို သူမစိတ်ကြိုက် အဝစားရတော့မှာပါ။
လင်းမောင်အဖို့လည်း မရီးဖြစ်သူရဲ့ အကျဉ်းသားသဖွယ် ဆက်ဆံခံနေရမှုကိုသဘောကျလာပါတယ်။
သူ့ရဲ့လီးကြီးဟာ မရီးဖြစ်သူရဲ့ တင်းကျပ်စီးပိုင်တဲ့အဖုတ်ထဲကို တဖြည်းဖြည်းချင်းတိုးဝင်သွားပြီး
သူ့လီးကို မရီးမတင်မာသွယ်ရဲ့ နူးညံ့လှတဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားနံရံကြွက်သားတွေက
ညှစ်ညှစ်ပြီး စုပ်ယူနေတာကို ခံစားနေရတာကြောင့် သူမျက်ဖြူပါလှန်ချင်သလိုလိုဖြစ်နေပါတယ်။
မတင်မာသွယ်က သူ့ရင်ဘတ်တွေကို လက်နဲ့ဆုပ်ညှစ်ပြီး သူ့လီးကြီးကိုသူမအဖုတ်ထဲကနေ
သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နဲ့ အငမ်းမရဆောင့်ပါတော့တယ်။
စွပ်စွပ်..အင်း..အင်း..မသွယ်ကားလင်းမောင်လီးကြီးကို အငမ်းမရဆောင့်နေပါတယ်။
လင်းမောင်ကလည်း အောက်ကနေခါးကို ကော့ကော့ပြီးထိုးပေးပါတယ်။
လင်းမောင်စိတ်တွေလှုပ်ရှားပြီး လရေတွေထွက်ချင်ချင်ဖြစ်လာတဲ့အချိန်မှာ မတင်မာသွယ်က
မပြီးသေးပါဘူး…သူမကလင်းမောင်ပါးကို လက်ဝါးနဲ့ပိတ်ရိုက်လိုက်ပါတယ်။
ဖြန်း..နာကျင်မှုကြောင့် လင်းမောင်အာရုံပြောင်းသွားပါတယ်။
မတင်မာသွယ်ကား..သူမပြီးနိုင်ရေးအတွက် အဆက်မပြတ်ပြန်ဆောင့်ပါတယ်..
ဖွတ်..ဖွတ်..စွပ်..စွပ်..ကောင်းလိုက်တာ…ရှီး..မတင်မာသွယ်ကားနှုတ်ခမ်း
လေးကိုက်ကာစုပ်သပ်လိုက်ပါတယ်။
နောက်ဆုံးမှာတော့ မသွယ်အဖုတ်ထဲ ပူခနဲဖြစ်သွားပြီး..စောက်ရည်ဖြူဖြူပြစ်ပြစ်တွေ
ထွက်ကျကုန်ပါတယ်။ လင်းမောင် ကလည်း ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့ သူမစောက်ပတ်နံရံတွေကို
သူ့လရေတွေကို ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့ ပန်းထွက်ကုန်တာကို သူမစောက်ပတ်အသားမြှင်
တွေနဲ့ ဆွဲဆွဲပြီး စုပ်ယူနေပါတော့တယ်.။
ထိုညအဖို့တော့ လင်းမောင် ကို ကြိုးချည်ထားပြီး သူမစိတ်ကြိုက်တစ်ချီပြီးတစ်ချီဆွဲလိုက်ရာ
နောက်ဆုံးလင်းမောင် လီးကလရေမထွက်နိုင်တော့တဲ့ အချိန်မှသာ
သူမက လိုးပွဲကို ရပ်သွားပါတော့တယ်။