မိသူဇာတစ်ယောက် တပင်လဲလို့ တပင်ထူမှာပါ။လင်သားမရှိတဲ့ ဘဝက အဆင်မပြေဘူး။ အခုသမီးလေးက ရှစ်တန်း တက်တော့မယ်။ ကျောင်းစားရိတ်တွေနှင့် အိမ်ငှားခတွေနှင့် အဆင်မပြေတော့ ကြာရင်သမီးလေးကို ပညာဆက်မသင်နိုင်မှာ စိုးတယ်။ မိသူဇာ အသက်က ၃၂ နှစ်ရှိပြီ။ တစ်သားမွေး တစ်သွေးလှ ဆိုသလို သူဇာအလှက ပိုလှလာတယ်။မိန်းကလေးဆိုတာ သုံးဆယ်ကျော်မှ အလှက ပြည့်စုံတာမို့ အခုတော့ သူ့အလှက ပိုပြီးပြည့်စုံနေတာပေါ့။
မုဆိုးမဆိုတော့ လိုချင်သူတွေ လက်တွေ့ စမ်းချင်သူတွေကလည်း များတယ်။ လင်မရှိတဲ့ မိန်းမ တံခွန်မရှိတဲ့ ဘုရားဆိုတာ မတင့်တယ်ဘူးလေ။ ယောက်ျားဆုံးတာက လေးနှစ်ရှိလောက် ရှိပြီဆိုတော့ မုဆိုးမအနေနှင့် နေခဲ့တာ။ တချို့က ကြားအောင် တစ်မျိုး မကြားအောင် တမျိုး ရိသဲ့သဲ့တွေနှင့် အနေခက်လှတယ်။ အခုတော့ ကိုစိုးမင်းဆိုတဲ့သူနှင့် တွေ့ခဲ့ရတော့ ငယ်စိတ်တွေ ပြန်ပေါ်လာခဲ့ပြီ။ ကိုစိုးမင်းဆိုတာကလဲ ခပ်ပျော်ပျော် နေတတ်တဲ့သူ ဖြစ်တဲ့အပြင် သမီးလေး အပေါ်မှာလည်း ကောင်းတယ်။
ဒီတော့လဲ ကိုစိုးမင်းအပေါ်မှာ သာယာမိခဲ့တယ်။သာယာမိတော့လည်း လာမည့်အရေး ပြေးမကြည့်မိတော့ဘူး။ စဉ်းစားစရာလည်း မလိုဘူး။ လိုအပ်နေတဲ့ ကွက်လပ်ကလေးက အခုပြည့်စုံပြီလေ။ အခုတော့ ကိုစိုးမင်းနှင့် တစ်အိုးတစ်အိမ် ထူထောင်လိုက်ပြီ။
“သူဇာ အကိုတို့ အိပ်ရအောင်”
“အင်းပါ သမီးလေးအိပ်အောင် စောင့်ဦးလေ”
“အင်း အကိုစိတ်တွေ အရမ်းဖြစ်နေပြီ”
“အင်းပါ အကိုရယ် ခနလေးပဲ စောင့်ပေး”
လင်မယားဖြစ်နေပြီမို့ ဒီကိစ္စကိုလုပ်မှာကို သူဇာ နားလည်မိတယ်။ ကိုစိုးမင်းကတော့ သူဇာကို ဖက်ပြီး နမ်းတယ်။ နို့တွေကို စို့ပေးနေတယ်။ ပြီးတော့ သူဇာအဖုတ်ကိုလည်း ပွတ်ပေးနေတယ်။ သူဇာဒီလိုမျိုး လုပ်တာကို မကြုံဖူးဘူး။ အရင်ယောက်ျားက လိုးဖို့တစ်ခုတည်းပဲ သိတာ။ သူတောင်လာရင် လိုးလိုက်တာပဲ။ သူဇာလည်း တောင်းရက် ပေးလိုက်တာပဲလေ။ အခုတော့ ကိုစိုးမင်းရဲ့ တဏှာကြွမှုတွေက သူဇာ့ကိုပါ ကူးစက်စေတယ်။
သူဇာလည်း ကိုစိုးမင်းကြောင့် ရာဂစိတ်တွေ ထနေတယ်။ အဖုတ်လည်း ယားနေပြီလေ။ တဖက်ခန်းမှာ အိပ်နေတဲ့ ဖြူနှင်းလေးကတော့ မေမေယောကျ်ား ကိုစိုးမင်း ရောက်လာတော့ မေမေနှင့် အခန်းခွဲ အိပ်ရတဲ့အတွက် ကြောက်လဲကြောက်လို့ ချက်ချင်း အိပ်မပျော်ဘူး။ မေမေတို့အခန်းက တိုးတိုးလေး စကား ပြောသံ ကြားတဲ့အတွက် မကြားရအောင် စောင်ခေါင်းမြီးခြုံပြီး အိပ်လိုက်တော့တယ်။
“သူဇာ သမီးလေး အိပ်ပြီထင်တယ်”
“အင်း အသံတော့ မကြားဘူး”
“စကြရအောင် ”
“အင်း စလေအကို”
သူဇာကိုယ်တိုင် လိုချင်နေတာကြောင့် ကိုစိုးမင်း ပြောလာတော့ အလိုက်သင့်လေး ပြောလိုက်တယ်။သူဇာပြောပြီးတော့ အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်တယ်။
“အရမ်းလှတာပဲ သူဇာရယ်”
“အိုး ဘာကလှတာ အကို”
“သူဇာ့ စောက်ဖုတ်လေးလေ”
“ဟင့်… အကိုကလဲ”
အရွတ်မထွက်ပဲ ဖောင်းကြွနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ကိုစိုးမင်းက ကြည့်ပြီး သူဇာ့ကို ပြောလိုက်ပြီး သူဇာ စောက်ဖုတ်ကို ယက်လိုက်တယ်။
“ပလပ် ပလပ်”
“အားးရှီးး အကို အိုးး မလုပ်နဲ့လေ အကို ဘုန်းနိမ့်မယ်”
အရင် ယောက်ျားကလည်း အကို့လို လုပ်မပေးခဲ့ဘူးလေ။ အကိုစိုးမင်းကြတော့ အရမ်းကို တဏှာပြင်းနေတယ်။ အခုလည်း စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကုန်းယက်လိုက်တာနှင့် စောက်ဖုတ်က ယားနေပြီ။ ဗိုက်သားပြင် ကြွက်သားတောင် ဖောင်းထွက်လာတယ်။ ကိုစိုးမင်းလည်း မိန်းမကျမ်းကျေသူမို့ ဒီလိုအလုပ်က သူ့အတွက်က ကလေးကစားစရာလောက်ပါပဲ။
“သူဇာကလည်း လိုးရင် ဒီကိစ္စလေးတွေပါမှ ပိုကောင်းတာ သူဇာလည်း လုပ်ပေးရမယ်”
သူဇာ ကြားဖူးပေမယ့် မလုပ်ခဲ့ဖူးဘူးလေ။ သူဇာစိတ်တွေကို ကြွသထက် ကြွလာအောင် နှိုးဆွပေး လိုက်တယ်။ စောက်စေ့ကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲ လက်ထိုးမွှေလိုက်တယ်။
“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”
“အာ့ရှီးးရှီးးး အကို အရမ်းကောင်းနေပြီ”
လင်ရဖူးတဲ့ မုဆိုးမလေးတစ်ယောက် အနေနှင့် ကာမကိစ္စဆိုတာ ကြုံဖူးပြီးသားမို့ ရှက်စရာမှ မဟုတ်တာ။ ဒါပေမယ့် ကိုစိုးမင်းလည်း စောက်စိကိုစုပ်ပြီး နောက်ဖင်လေးကိုပါ ယက်ပေးတဲ့ အခါတော့
“အားးးးအိုးးး အကို အဲဒီကို မလုပ်နဲ့လေ”
“မကောင်းဘူးလား သူဇာ”
“ကောင်းတယ် အကို့ကို အားနာလို့ပါ”
“အားမနာနှင့် သူဇာ အကိုအလှည့်လဲလုပ်ပေး”
“လုပ်ပေးပါ့မယ် အကို”
ကိုစိုးမင်း သူဇာဖင်ကို တံတွေးတချက်ထွေး ထည့်ကာ လက်ညှိုးလေး လက်တစ်ဆစ်စ သွင်းလိုက်တယ်
“အာ့… အကိုနာတယ်”
ကိုစိုးမင်းဖင်ထဲက လက်ကို ပြန်ထုတ်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို လက်နှင့် မွှေပြီး စောက်ရည်တွေ စိုစေလိုက်တယ်။ ပြီးမှဆွဲထုတ်ပြီး သူဇာ့ စအိုကိုပြန်ပြီး ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ စောက်ရည်နှင့် တံတွေးကြောင့် လက်ညှိုးက တအိအိဝင်သွားတယ်။ ဖင်ထဲလက်ဝင်လာတော့ လန့်သွားပြီး သူဇာစအိုဝကို ညှစ်မိတယ်။
“မညှစ်နဲ့သူဇာ ညှစ်ရင် ပိုနာမယ်”
“အင်းးးးးး ဟင်းးဟင်းးး”
သူဇာ သတိထားပြီး မညှစ်ပဲနေလိုက်ရတယ်။ အရင်ယောက်ျား မလုပ်ခဲ့တဲ့ အရာကို အခုလင်အသစ်စက်စက်က လုပ်နေပြီ။ အတွေ့အကြုံဆန်း တစ်မျိုးကို ခံစားရပြီး ဖီလ်းအသစ်ကို ကြိုက်လာတယ်။
“အကို… သူဇာအရမ်းကောင်းနေပြီ၊ အကို လိုးပေးပါတော့”
သူဇာဆက်ပြီး လုပ်ခံရရင် မလွယ်တာကြောင့် လိုးဖို့ပဲ တောင်းဆိုလိုက်တယ်။
“အင်း လိုးပေးမယ်လေ၊ အကို့လီးကိုလည်း စုပ်ပေး”
သူဇာ စိတ်ညစ်သွားတယ်။ အရင် ယောက်ျားလီးကိုလည်း မစုပ်ဖူးဘူး။ အခုကျတော့ အကိုက လီးစုပ်ခိုင်းနေပြန်ပြီ။ သူဇာအကို့လီးကိုကိုင်ပြီး ဂွင်းသုံးလေးချက် ထုလိုက်ရာ လီးထိပ်က လီးရည်တွေ ထွက်လာတယ်။ သူဇာအရည်တွေကို သုတ်ပြီး အကိုကျေနပ်အောင် စုပ်ပေးလိုက်ရတယ်။ ငံပြပြ လီးရည်အချို့ ဝင်လာတော့ သူဇာ ထွေးပစ်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ လီးကိုထပ်ပြီး ဂွင်းထုပေးလိုက်တယ်။
“စုပ်ပေးဦးလေ သူဇာ”
တံတွေးနှင့် လီးရည်တွေပေါင်းပြီး အမြုပ်တွေ ထသွားတော့ သူဇာသုတ်ပစ်ပြီး သူဇာပြန်စုပ်ပေးလိုက်ပြန်တယ်။ လီးထိပ်ကိုလျှာနှင့် ထိုးမွှေတယ်။ လီးဒစ်ကို လျှာဖျားနှင့်ယက်တယ်။ အကို့လီးက အရမ်းတောင်လာတယ်။
“အရမ်းကောင်းတယ် သူဇာ။ ဂွေးဥလေးပါ ညှစ်ပေးစမ်းပါ”
သူဇာ ဂွေးဥလေးကို မနာကျင်အောင် ယွယွလေးကိုင်ပြီး စုပ်ပေးလိုက်တော့
“အာ့ရှီးးရှီးး သူဇာ အရမ်းကောင်းတယ်ကွာ၊ လိုးချင်နေပြီ”
“လိုးလေအကို သူဇာလည်း အဆင်သင့်ပဲ”
သူဇာ ပက်လက် အိပ်ပေးလိုက်တယ်။ ဝဋ်တစ်ခုလို ထင်လိုက်ပြီး လိုးမယ်ဆိုတော့ ခံဖို့ပက်လက် အိပ်လိုက်တော့တယ်။
အကိုက သူဇာပေါင်ကြား ဒူးထောက်ကာ ဝင်လာတော့ သူဇာပေါင်နှစ်ဘက်ကို တံခေါက်ကွေးကနေသိမ်းပြီး လက်နှင့် ပိုက်ထားလိုက်တယ်။ သူဇာစောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းက ကိုလိုးရန် အသင့်ဖြစ်နေအောင် လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ ကိုစိုးမင်းလည်း သူဇာလုပ်ပေးတဲ့ ပုံစံအတိုင်း လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲထည့်ကာ ဖိချလိုက်ရာ
“ဗျစ် ဗျိ ဗျိ ဗျစ်”
“အာ့..အကို ..”
မလိုးရတာကြာတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးကပြည့်ကြပ်ပြီး ဝင်လာတယ်။ စောက်စိကလေးကို လက်မနှင့် ပွတ်ပြီး တချက်ချင်း လိုးလိုက်တော့တယ်။
“ဗျိ ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖတ်…ဖန်းးးဖန်းးး”
“အာ့အိုးးး အီး..အာ့..အင်းဟင်းးဟင်းးး”
သူဇာ စိတ်မနည်းထိန်းထားရတယ်။ သမီးငယ် ကြားမည်စိုး၍သာ တိုးတိုးလေး ညည်းတွားပေမယ့် လိုးချက်က အားပါတော့ လီးဝင်ထွက်သံနှင့် သူဇာဖင်ပြောင်ကြီးကို ဂွေးဥရိုက်သည့် အသံက ဆူညံလာတယ်။ အရမ်းလည်းထိတယ်။ စောက်စိ အပွတ်ခံရင်း လိုးခံရတာက ပြီးဖို့ မြန်သလို စိတ်ကို ပိုကြွစေတယ်။
“ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဘွတ် ဖန်းဖန်း”
“အာ့ဖြေးဖြေး အကို သမီးလေး နိုးသွားမယ်”
“အင်းပါ ”
“ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖန်းးဖန်းးးး”
“အာ့အင့် အာ့ရှီးးရှီးးအားးးး”
သူဇာ တချီ ပြီးတော့မယ်။ မခံရတာကြာပြီ။ ယောက်ျားအသစ် လီးကလည်း အသစ်။ ရင်ထဲတလှပ်လှပ်နဲ့
“သူဇာပြီးတော့မလားးး”
“အင်းး လုပ် ကြမ်းးးးပေးးးး”
ကိုစိုးမင်းလည်း အပြတ်ကြမ်းလိုက်တယ်။
“ဇွိ ဗျိ ဗျိ ! ဗြစ်! ဘွတ် ! ဘွတ် ဖွတ်!”
“အာ့အာ့ အားးရှီးးရှီးးးပြီးပြီ ပြီးပြီ အားး”
သူဇာ အရသာ အရမ်းရှိပြီး စိတ်ကျေနပ်သွားရတော့တယ်။
“အကို သူဇာပြီးပြီ”
“အကို ထပ်လိုးချင်သေးတယ်”
“လိုးလေ အကို သူဇာ ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ”
“အကို့ လီးစုပ်ပေးအုံးလေ”
“အင်း စုပ်ပေးပါ့မယ်”
အကိုက ထပ်လိုးချင်တယ် ဆိုတော့လည်း သူဇာ ခွင့်ပြုရပြန်တယ်။ ခွင့်မပြုလို့လည်း အဆင်မပြေဘူး အခုမှညားတာ။ ကိုယ်က အပျိုမဟုတ်တဲ့ မုဆိုးမ။ တော်ကြာ စျေးကိုင်တယ် ဖြစ်အုံးမှာ။ အံ့ဩသင့်တာက အရင်ယောက်ျားက တချီလိုးပြီးရင် ပြန်မထတတ်တာ။ အကိုစိုးမင်းကျတော့ တစ်ချီပြီးတာတောင် ထောင်နေသေးတယ်။ သူဇာ အကို့လီးကို စုပ်ပေးဖို့ စောက်ရည်တွေ ပေနေတဲ့လီးကို သုတ်ပြီး ပြန်စုပ်ရတယ်။
“ရွံလို့လား သူဇာ ”
“အင်းရွံတယ် ”
“လင်မယားချင်းကွာ”
“အင်း.. အဝှာထဲ သွင်းထားပြီးပြီလေ၊ ပြီးတော့ အကို့ အရည်တွေလည်း ထွက်နေတာကို”
“သူဇာကလည်းကွာ အကိုလည်း ယက်ပေးတာကို သူဇာလည်း စုပ်ပေးလေ”
“စုပ်ပေးနေတာပဲလေ”
“မရဘူး အားမရတာ၊ နောက်တစ်ခါ မသုတ်နဲ့”
“အမ် အကိုကလည်း ”
“အာ့မျိုးမြင်မှ စိတ်ကပိုဖီးရှိတာ”
“အင်းပါ အကို”
မင်္ဂလာဦးညမို့ ပြန်မပြောချင်တော့ဘူး။ သူစိတ်ချမ်းသာအောင် လုပ်ပေးလိုက်တယ်။
“သူဇာ ဖင်ကုန်းပေးကွာ”
“အင်းပါ အကို”
ဒီလောက်တော့ အေးဆေးပါ။ အရင်ယောက်ကျားလည်း ဖင်ကုန်းလိုးတတ်တာပဲလေ။ သူဇာ ဖင်ကုန်းပေးလိုက်တယ်။ ကိုစိုးမင်း သူဇာဖင်နောက်က ဝင်ပြီး သူဇာစောက်ဖုတ်ထဲ လီးတေ့ကာ ဖိသွင်းလိုက်တယ်။ လီးကအိကနဲ ဝင်သွားပြီး သူဇာဖင်ကို လက်မထည့်ကာ လိုးတော့
“ဗျစ် ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖန်းးဖန်းး”
“အာ့! အိုးးးအင့်! အင့် ! အင်းးး”
တတ်လည်း တတ်နိုင်တဲ့အကို သူဇာ့မှာ ဖင်ပေါက်မှာ လက်သွင်းခံရပြီး စောက်ဖုတ်မှာ လီးဝင် နေတယ်။ တစ်ခါမှ မခံစားဖူးပေမယ့် တမျိုးလေးတော့ ကောင်းနေတယ်။ ဖင်ထဲလက်ဝင်စဆိုတော့ နာပေမယ့် သူဇာ ကြိတ်ခံလိုက်တယ်။ အချက်နှစ်ရာလောက် ဆောင့်လိုးပြီးတော့
“သူဇာ တချက်လောက် စုပ်ပေးဦးလေ”
“အင်းး ပါအကို”
သူဇာလီးကိုသုပ်ဖို့ လုပ်စဉ်မှာပဲ
“မသုတ်နဲ့လေ သူဇာ”
“အင်းးအင်း”
သူဇာမှာ လီးတစ်ခါစုပ်ရတယ်။ ပြီးမှ ထပ်ကုန်း ပေးရပြန်တယ်။
“ဗျစ်ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖန်းးဖန်းးးး”
“အာ့ရှီးး အကို အားးး”
“ပြီးချင်ပြီလား”
“အင်း ပြီးတော့မယ် အကို”
သူဇာလည်း အကိုစိုးမင်းနဲ့တွေ့မှ နှစ်ကြိမ်မြောက် ပြီးဖူးတော့တယ်။
“ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖန်းးဖန်းးးဖန်းးး”
“အာ့ရှီးး ပြီးပြီ အကို ပြီးပြီ အားးးးရှီးးးးရှီးးး”
ကိုစိုးမင်းလည်း အားရအောင် လိုးပြီးတော့ သုတ်ရည်တွေကို သူဇာ့စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်တော့တယ်။
“အကို လိုးတာ ကောင်းရဲ့လား သူဇာ”
“အင်းကောင်းတယ် အကို”
“အရင်ယောက်ကျားနှင့် ဘယ်သူက ပိုကောင်းလဲ”
“အရင်ယောက်ျားနှင့် နှစ်ခါမပြီးဖူးဘူး”
“အကိုနဲ့ကျမှ ပြီးတယ်ပေါ့”
“ဟုတ်တယ်အကို”
“ဒါဆို အကိုက အလိုးကောင်းတယ်ပေါ့”
“အင်း အရင်လူက တကြိမ်ဆိုရင် ဖလက်ပြနေ ပြီ”
“ဒါဆိုအကိုက အလိုးလည်း သန်တယ်ပေါ့”
“အင်းးး”
“နောက်ဆို အကိုတို့ ဗီဒီယိုတွေကြည့်ပြီး အဲဒီထဲကအတိုင်း လုပ်ကြမယ်”
“အင်းပါ အကို့သဘောပါပဲ အကို” ။
“အကိုတို့ အိပ်ကြရအောင်”
“အင်းအိပ်လေ”
နောက်နေ့မှာ အကိုက အလုပ်က စောစော ပြန်လာတယ်။ ကိုစိုးမင်းက ငွေရှာတော့ ကောင်းတယ်။ ရသမျှလည်း အပ်တယ်။ သမီးလေးကိုလည်း ဂရုစိုက်တယ်။ ဒီတော့လည်း ကိုစိုးမင်းအပေါ် အချစ်တွေ ပိုမိတယ်။ ညနေရောက်ရင်တော့ ကိုစိုးမင်းက ဂဏာမငြိမ်ချင်ဘူး။ အမြဲလုပ်ချင်နေတယ်လေ။ ထမင်းစားပြီးတော့
“သမီးလေး စာကြည့်တော့”
“ဟုတ်ကဲ့ဦး”
သမီးလေးက သူ့အခန်းထဲ ဝင်သွားတော့
“လာမိန်းမ အခန်းထဲသွားကြမယ်”
“ယောက်ျားကလည်းကွာ သမီးလေး စာကျက်နေတာကို”
“သူ့ဘာသာသူ စာကျက်လေ၊ ငါတို့က ငါတို့အလုပ် လုပ်မယ်”
“သမီးလေး သိမယ်လေ”
“မသိအောင် လုပ်မှာပေါ့”
“ဒုက္ခပါပဲ အကိုရယ်”
ညည်းတွားရင်း အကို့နောက်ကို လိုက်သွားရပြန်တယ်။
“ဘယ်လိုလုပ်မှာ ကလေးသိမယ်”
“စုပ်ပေးကွာ”
“အာ အကိုရာ”
“အရမ်းတင်းနေပြီ”
“လုပ်ရင် သမီးလေးသိမယ်”
“မလုပ်ဘူး ပြီးအောင်စုပ်ပေး”
သမီးလေး မသိရအောင်လို့ စုပ်ပေးလိုက်တယ်။
”ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”
“အာ့ အသံထွက်တယ် သူဇာ”
“အာ့ဆို ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ”
“မိန်းမအိပ်လိုက်၊ မိန်းမပါးစပ်ထဲ ဖြေးဖြေးချင်း လုပ်ပေးမယ်”
ခိုင်းသမျှ နာခံရမှာပဲလေ။ ကိုစိုးမင်းက သူဇာကို လိုသလို ပုံသွင်းခဲ့တာ။ အခုလည်း သူဇာပါးစပ်ကို လိုးနေတာပေါ့။ သူဇာပါးစပ်ကို ကြမ်းကြမ်းလေး မလိုးသေးဘူး ဖြေးဖြေးချင်းလိုးပြီး ဇိမ်ယူနေခဲ့တာ။ ပါးစပ်လိုးရင်း လက်တဖက်က စောက်ဖုတ် နှိုက်ပေးလိုက်တယ်။ စောက်ရည်တွေ ထွက်လာတော့ သူ ဇာဖီလ်းရှိနေပြီဆိုတာ သိလိုက်ရပြီးမှ အရှိန် လေး တင်လိုက်တယ်။
“ဘွတ် … ဗလွတ် ဘွတ်”
“အု .ဝု အွတ် …အွတ်”
ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာတဲ့ လီးကိုသာ အဝင်ချောအောင် လုပ်လိုက်တယ်။
“သူဇာ ကုတင်ပေါ် ကန့်လန့်အိပ်၊ ပြီးတော့ ခေါင်းကို ကုတင်အောက်ချ၊ အာ့မှ အကိုက သူဇာစောက်ဖုတ်ကို ယက်လို့ရမှာ”
သူဇာလည်း ကိုစိုးမင်း ပြောတဲ့အတိုင်း ကုတင်ပေါ်မှာ ကန့်လန့်အိပ်ပြီး ခေါင်းကိုကုတင်ဘောင်ဘေး ချပေးလိုက်တယ်။ ကိုစိုးမင်းက ကုတင်ပေါ်ကဆင်းကာ သူဇာ့ပါးစပ်ထဲ လီးကိုသွင်းလိုက်ပြီး တချက်ချင်း လိုး တော့တယ်။ တချက်တချက်လည်း သူဇာလည်ချောင်းအထိ လီးကဝင်လာတယ်။ ကိုစိုးမင်းကတော့ ဒီပုံစံကိုကြိုက်နေပြီ။ လီးကိုအဆုံးထိ သွင်းလို့ရတဲ့အပြင် သူဇာ့စောက်ဖုတ်ကိုလည်း ယက်လို့ရနေပြီလေ။ သူဇာ့စောက်ဖုတ်ကို ယက်ရင်း ဖြေးဖြေးချင်း လိုးပေးလိုက်တယ်။
သူဇာလည်း စောက်ဖုတ်ယက်ခံနေရတော့ ဖီလ်းဖြစ်လာတော့ အကို့လီး ပါးစပ်ထဲအဝင်ကောင်းအောင် လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ ကိုစိုးမင်းလည်း ဒီအခြေအနေက မြန်မြန်ပြီးမှဖြစ်မှာမို့ စိတ်ထိန်းမထားဘဲ ပြီးအောင်သာ ပါးစက်ကို လိုးပေးလိုက်ရာ ပြီးခါနီးမှ လည်ချောင်းထိ လီးကိုသွင်းပေးပြီး ကိုစိုးမင်း သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်ကာ ပြီးလိုက်တော့တယ်။
“အု ဝု အု ..အွတ်”
သူဇာ့မှာ လည်ချောင်းထဲ ဝင်လာတဲ့ သုတ်တွေကို ပြန်ထုတ်မရတော့ဘူး။ ကိုစိုးမင်းက သူဇာ့ခေါင်းကို ပေါင်ကြားနှင့် ညှပ်ထားတော့ ရုန်းထွက်လို့လည်း မရ အသက်ရှူနိုင်အောင် အရသာမခံပဲ သုတ်တွေ မြိုချလိုက်ရတော့တယ်။ ကိုစိုးမင်းလည်း သူဇာသုတ်တွေ မြိုချပြီးမှ ခေါင်းကို လွတ်လိုက်ရာ သူဇာလည်း လူးလဲထပြီး
“ဟွန်း အကို သိပ်ဆိုးတာပဲကွာ”
“သူဇာ မကောင်းဘူးလား”
“ဘာကောင်းရမှာလဲ အကိုကလဲ၊ သုတ်မှာ ပိုးတွေပါတယ်”
“အဲဒီပိုးက လူကို ဒုက္ခမပေးပါဘူး သူဇာ၊ အကိုက သူဇာ့ကို အားရှိစေချင်လို့ပါ”
“အာ အားမရှိရင်နေပါစေ၊ အဲဒါမျိုး မလုပ်ချင်ဘူး”
“သူဇာ အကို့ကို မချစ်ဘူးထင်တယ်”
“ဘာဆိုင်လို့လဲ အကို”
“အကို့ကိုချစ်ရင် အဲဒါလည်း ချစ်ရမယ်”
“ဒုက္ခပါလား အကိုရယ်”
“ဘာမှ ဒုက္ခမဟုတ်ဘူး၊ ချစ်တယ်ဆိုရင် နောက်လည်း လုပ်ရမယ်”
သူဇာ တဏှာရာဂအရမ်းကြီးတဲ့ ကိုစိုးမင်းကို လန့်မိပေမယ့် သူဇာကြိုက်တယ်။ တဖြေးဖြေးနှင့် ကာမကိစ္စမှာ သူ့အလိုကျ ရုပ်သေးရုပ်လို ဖြစ်ရပေမယ့် တဖက်မှာလည်း ကိုစိုးမင်းက ယောက်ျားဝတ်တရား ကျေပြွန်တယ်။ သမီးအတွက်၊ သူဇာ့အတွက် တစ်ခုမှ မလစ်ဟင်းဘူး။ တစ်ခါတလေ သမီးအတွက် ပိုလွန်းလို့ ပြောရတယ်။ အခုလည်း သမီးလေးက ဆယ်တန်းရောက်နေပြီ။
“အကို ကလေးကို သိပ်အလိုမလိုက်နဲ့”
“ဟာ သူဇာကလည်း ငါသမီးအရင်း မဟုတ်တော့ လူတွေက ပထွေးဆိုပြီး မြင်နေတာ။ ပထွေးမို့ ပစ်ထားတယ်၊ ဘာညာ ငါအပြောမခံနိုင်ဘူး၊ ပညာရေးအတွက်လည်း လိုတာပြော၊ ငါသူ့ကို ပညာတတ်အောင် သင်ပေးမှာ”
“အင်းပါ အကိုရာ သူဇာနားလည်ပါတယ်”
သူဇာ ကိုစိုးမင်းနဲ့ အိမ်ထောင်ပြုတာ ကံကောင်းပါတယ်လို့ ထင်ခဲ့တယ်။ အခုဆို သူဇာကို ဆိုင်ခန်းလေးတစ်ခန်း ဝယ်ပေးတော့ သူဇာ့မှာ စျေးဆိုင်လေးဖွင့်ပြီး ဝင်ငွေလေး ရလာတယ်။ တနေ့တနေ့လည်း သူဇာအလုပ်လုပ် ရတော့ ဝင်ငွေကောင်းလာတယ်။ စျေးရောင်းတယ်ဆိုတော့ မနက်အစောကြီး ထပြီးပြင်ဆင်ရတာပေါ့။ ကိုစိုးမင်းက သူ့အလုပ် သူလုပ်နေဆဲပါ။ သူဇာစျေးကိုသွားရင် မနက် အစောကြီးထပြီး သမီးလေးကို ဝင်ပြီး နှိုးခဲ့ရတယ်။
အခုတော့ ကိုစိုးမင်းနှင့် သမီးလေးက အဆင်ပြေနေပြီ လေ။ လိုချင်တာ ကိုစိုးမင်း ဆီမှာပဲ တောင်း တယ်။ ကျမဆီကျတော့ မတောင်းရဲဘူး။ ကျမလည်း သမီးလေးပျက်စီးမှာစိုးလို့ အလိုမလိုက်တာပါ။ အခုဆိုရင် သမီးလေး ဆယ်တန်းရောက်ပြီး အပျိုဖြစ်နေပြီလေ။ ကျမကတော့ သူဆယ်တန်းအောင်ပြီး ပညာတတ် ဖြစ်စေချင်ခဲ့တာ။ ကိုစိုးမင်းကလည်း ဖြစ်စေ ချင်တယ်။ သူကလည်း သမီးလေးအရင်းလို သဘောထားတာမို့ သူဇာ ကိုစိုးမင်းကို ယုံတယ်။
သမီးလေးကလည်း အခုဆိုလှသွေးကြွယ်တဲ့ အရွယ်ဆိုတော့ ပန်းလေးတပွင့်လို ငွားငွားစွင့်စွင့် ဖြစ်လာတယ်။ အဖေတူမို့လားမသိဘူး မျက်ခုံးမွှေးတွေက ထင်ရှားသလို မျက်တောင်လေးတွေက ကော့နေတာ။ မျက်လုံးဝိုင်းနှင့် နှာတံပေါ်တာကတော့ သူဇာ့လိုပဲလေ။ အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင်ပဲ တင်သားတွေ ပြည့်လာပြီး ရင်သားတွေ ထွက်လာတယ်။ အသားလေးတွေ ဝင်းဝါပြီး သွေးကြောလေးတွေ ယှက်နေတာမို့ ပန်းလေးတပွင့် အလားပေါ့ရှင်။
တနေ့တခြား လှသွေးကြွယ်လာတဲ့ မယားပါ သမီးလေးကို ကြည့်ကာ ကိုစိုးမင်း သဘောကျလာတယ်။ အိမ်နေရင်း အဝတ်ပါးလေးနှင့် နေတဲ့အခါ ကိုစိုးမင်းတစ်ယောက် သူဇာမသိအောင် ကြည့်မိတယ်။ သူဇာ ညအိပ်ပျော်တဲ့ အချိန်မှာ တရေးနိုးတိုင်း သမီးလေးအခန်း ချောင်းကြည့်လေ့ရှိတယ်။ သမီးလေး အိပ်ပျော်ရင်း ပြေကျတတ်တဲ့ လုံချည်ကြောင့် ပေါ်လာတတ်တဲ့ အသားစိုင်လေးတွေ မို့ဖောင်းလာတဲ့ စောက်ဖုတ်အုံတွေကို မြင်ရတတ်တဲ့ ကိုစိုးမင်း စိတ်တွေ ဖောက်လဲဖောက်ပြန် ဖြစ်လာခဲ့တာ ကိုစိုးမင်း ရိပ်မိနေပြီ။ သတိနဲ့ ထိန်းချုပ်ရင် ပိုပြီးဖြစ်လာတယ်။
သမီးလေးက လိုချင်တာ ပူဆာတဲ့ အခါမှာလည်း ကိုစိုးမင်း ပိုပိုသာသာလုပ်ပေးတော့ သမီးလေးက ကိုစိုးမင်း အပေါ်မှာတော့ ခင်တွယ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကိုစိုးမင်းမှာ တနေ့ထက်တနေ့ ဖြူနှင်းလေးအပေါ် စိတ်တွေ ဖောက်ပြန်လာပြီး စိတ်ရိုင်းတွေ ထမိတယ်။ သမီးအရင်း မဟုတ်ဘူး။ သူတို့သားအမိ နှစ်ယောက်လုံးကို ငါကယ်တင်ထားတာလို့ တွေးရင်း စိတ်ကပိုပြီး ထိန်းမရ ဖြစ်လာတယ်။
“တောက်ကွာ ဖင်ထောင် လိုးလိုက်ရရင်တော့ ဟင်း……”
ကိုစိုးမင်းတစ်ယောက် အကြံအစည် ထုတ်နေတော့တယ်။ တနေ့တော့ သမီးလေး ကျောင်းကပြန်လာချိန်မှ ာသမီးလေးနောက်က ကောင်လေးနှစ်ယောက် လိုက်လံပြီး စကားပြောနေတဲ့အတွက် ကိုစိုးမင်း ဒေါသက မထိန်းနိုင်ပါ။
“ဟေ့ငါ လိုးမသားတွေ”
“ဟာ ဘဲရီး ..”
“လီးမို့ ငါ့သမီးနောက်က လိုက်စကားပြောတာလဲ”
“ခင်များကြီးက ပထွေးပါ။ ဒီကိစ္စနှင့် ဘာမှမဆိုင်ဘူး”
“ဘာကွ ငါလိုးမသားတွေ”
ကိုစိုးမင်း ဒေါသထွက်သွားကာ ဓားကိုင်ပြီး လိုက်တော့ ကောင်လေးတွေ ထွက်ပြေးသွားကြတယ်။ သမီလေးဖြူနှင်းမှာ ကိုစိုးမင်းကို ကြည့်ပြီး အရမ်းကို လန့်သွားပြီး ကြောက်နေတော့တယ်။ ဒီအခြေအနေကို ကိုစိုးမင်းက သိလိုက်ပြီး
“ဘယ်လိုလဲ ဖြူနှင်း နင့်ကြောင့် ငါလူသတ်မိတော့မယ်”
“မသတ်ပါနှင့်ဦးရယ် သမီးကြောက်လို့ပါ”
“နင့်အမေကိုပြောပြီး ကျောင်းထုတ်လိုက်ရမလား”
“သမီး ကျောင်းမထွက်ချင်ဘူး ဦး”
“အေး အဲဒါဆို နင့်အမေကို မပြောနဲ့ သိရင်စိတ်ပူလိမ့်မယ်”
“ဟုတ်ကဲ့ဦး”
ကိုစိုးမင်း သဘောကျသွားပြီလေ ဖြူနှင်း ကြောက်နေပြီ ဆိုတာကိုပေါ့။ ဖြူနှင်းလေးကို အလိုလိုက်၊ သူတို့သားအမိ ကိုယ်မရှိရင် ငတ်သေမယ့်ပုံစံ ပြထားပြီး ကိုယ်ကကြမ်းတမ်းတဲ့ ပုံစံကို ပြထားလိုက်တယ်။
“ဟင်းဟင်းးးး ဖြူနှင်းး နင်ငါ့လက်ထဲတော့ တနေ့ ရောက်လာမှာပါ”
ကိုစိုးမင်းတွေးပြီး ပြုံးလိုက်တော့တယ်။ ဒီလိုနှင့် ကိုစိုးမင်း ဖြူနှင်းလေးကို ကျားချောင်းသလို ချောင်းနေတယ်။ သူဇာသိလို့ မဖြစ်ဘူးလေ။ သူဇာရိပ်မိရင် ဖြူနှင်းကို ဘော်ဒါပို့လိုက်ရင် ငတ်သွားမှာ ဒီတော့လဲ အရမ်းမလှုပ်ရှားခဲ့တာပေါ့။ တနေ့တော့ သူဇာအစောကြီး စျေးသွားတဲ့ အချိန် ကိုစိုးမင်း နေမကောင်းဘူး အကြောင်းပြကာ နေခဲ့လိုက်တယ်။
“အကို နေမကောင်းရင် ကျန်ခဲ့လေ သူဇာ့ဘာသာပဲ သွားလိုက်တော့မယ်”
“အေးပါ မိန်းမ”
ကိုစိုးမင်း စောင်လေးခြုံပြီး အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်လိုက်ပြီး သူဇာသွားမသွား နားစွင့်နေလိုက်တယ်။ သူဇာသွားမှ ဖြူနှင်း အခန်းထဲ ဝင်လိုက်တယ်။ ဖြူနှင်းလေး အိပ်မောကျနေတဲ့အချိန် စောင်လေးကို ဖြေးဖြေးချင်း ခွာလိုက်တယ်။ ဖြူနှင်း မနိုးသေးပါဘူး။ လျော့ရဲရဲ ဖြစ်နေတဲ့ လုံချည်ကို ဖြေးဖြေးချင်းမကာ အပေါ်လှန်လိုက်ရာ အပျိုစင်လေး ဖြူနှင်းရဲ့ စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းလေးက ကိုစိုးမင်းကို အရမ်းထန်စေလို့ ကိုစိုးမင်းတစ်ယောက် ဖြူနှင်းရဲ့ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းလေးကြားထဲ လက်ခလယ်ကို တံတွေးဆွတ်ကာ ထည့်လိုက်တော့
“အင့် အင်းးး”
ဖြူနှင်း နိုးလာပြီး
“ဟင် ဦး ဘာလုပ်တာလဲ”
“နင့်ကို လိုးမလို့’”
“အမေရေ အမေ”
“အွတ်”
သူ့အမေလှမ်းခေါ်တော့ ကိုစိုးမင်း ဖြူနှင်း ပါးစပ်ကို အတင်းပိတ်ပြီး ပေါင်ကြားထဲ အတင်းဝင်ချုပ်လိုက်တယ်။
“အု ဝု အုလွတ်”
ဖြူနှင်း အတင်းရုန်းပေမယ့် အားကမမျှတော့ ဘယ်လိုမှ ရုန်းလို့မရတော့ဘူးလေ။ ရုန်းရင်းနှင့် ကိုစိုးမင်းက လီးကို ဖြူနှင်း အဖုတ်ဝကိုတေ့ပြီး ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။
“အုဝု အု အားးးးအမေ”
“ကောင်မ အော်မနေနဲ့ နင့်အမေမရှိဘူး”
ဖြူနှင်း ပါးစပ်ကို ပိတ်ထားပြီး ကိုစိုးမင်း ပြောလိုက်ကာ
“နင်အော်လေ အော်ရင် နင့်ကို သတ်ပစ်မယ်၊ အေး ပြီးသွားလို့ နင့်အမေကို တိုင်ရင်လဲ နှစ်ယောက်လုံးကို သတ်ပြီး ငါထောင်ထဲဝင်မှာ”
ဖြူနှင်းမှာ ပါးစပ်ပိတ်ခံထားရပေမယ့် ခြိမ်းခြောက်တဲ့ စကားကြောင့် အရမ်းကို ကြောက်သွား ရပြီး မျက်ရည်တွေ တလိမ့်လိမ့်ကျလာကာ နေရတော့တယ်။
“နင် အော်အုံးမလား”
“အီးးဟီးးးဟီးး ဦးမလုပ်ပါနဲ့နော် သမီးကြောက်တယ် အီးးးး”
“ဘာမှ ကြောက်စရာမလိုဘူး မိန်းမနှင့် ယောက်ကျား လိုးကြတာ သဘာဝပဲ”
“မလုပ်ပါနှင့် ဦးရယ်၊ သမီးတောင်းပန်ပါတယ်”
“ဒီအနေအထားနှင့် မလုပ်နဲ့ဆိုလို့ မရတော့ဘူး နင် နင့်အမေ ပြန်တိုင်မှာ”
“မတိုင်ပါဘူး ဦးနော် ”
“အေး နင်တိုင်ရင်လဲ နှစ်ယောက်လုံး သတ်မှာပဲ”
“အီးးဟီးးး သမီးကြောက်တယ်”
“အေး အဲဒါဆို ငြိမ်ငြိမ်နေ နင်ကောင်းအောင် လုပ်ပေးမှာ”
“အီးဟီးးဟီးးးး”
“ငိုမနေနဲ့ ငါရိုက်လိုက်ရ”
“မရိုက်ပါနှင့်ဦး”
“အေး မငိုဖို့ ပြောထားတယ်နှော်”
“ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ဦး”
ဖြူနှင်း အငိုတိတ်သွားတယ်။ ကိုစိုးမင်း ဖြူနှင်းကို စိတ်ပါစေဖို့ စကားပြောဖို့ ဆုံးဖြတ်ကာ
“ဖြူနှင်း.”
“ရှင်..”
“နင့် အမေကို ငါလိုးတာ သိလား”
“ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့”
“နင့်အမေက ငါလိုးတာ ကောင်းလို့တဲ့”
ဖြူနှင်းမှာ ကိုစိုးမင်း ပြောနေတာကို နားမဝင်ပါ အရမ်းကို ကြောက်နေပါပြီ။ ကိုစိုးမင်းက ဖြူနှင်းအဖုတ်ကို လီးနှင့်တေ့ထားပြီး
“နင် ငါပြောတာ ကြားရဲ့လား”
“ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ ဦး”
“နင့်အမေကို ငါအမျိုးမျိုး လိုးနေတာ နာတယ်လို့ ပြောသံကြားဖူးလား”
“မကြားဖူးပါဘူး”
“အေး အခုနင်လဲ မနာစေချင်ဘူးမလား”
“ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ ဦး”
“အေး မနာစေချင်ရင် ငြိမ်ငြိမ်နေ၊ ငါ နင်ကောင်းအောင် လုပ်ပေးမယ်”
“ဟုတ်ကဲ့ဦး”
ကိုစိုးမင်း ဖြူနှင်းကို အမြဲလိုးလို့ရအောင် ဖြူနှင်း ကြိုက်သွားအောင် လုပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး ဖြူနှင်းအဖုတ်ကို ယက်လိုက်တယ်။
“ပလပ် ပလပ် ပလပ်”
ဖြူနှင်းမှာ ကြောက်စိတ်က လွမ်းမိုးနေပြီး ကာမ အရသာဆိုတာ ဘာမှန်းမသိပဲ ငြိမ်ငြိမ်လေးသာ နေရတော့တယ်။ ကိုစိုးမင်းက ဖြူနှင်းအဖုတ် သာမကဖြူနှင်း ကာမစိတ် တိုးလာစေဖို့ ဖင်ပေါက်ကနေ အဖုတ်အထိ ယက်လိုက်တယ်။ အတွင်းသားတွေကိုဖြဲပြီး အစေ့ကို ယက်လိုက်တယ်။
ကြောက်စိတ်လွမ်းမိုးနေတဲ့ ဖြူနှင်းမှာ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး အမေကိုသာ တနေရတော့တယ်။ ကိုစိုးမင်း မည်သို့ပင် လုပ်ပေးစေကာမူ ဖြူနှင်းဆီမှ အသံမကြားရတဲ့အတွက် လိုးဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ကာ ဖြူနှင်းပေါင်ကြား ဒူးထောက်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို တံတွေးတချက်ထွေးလိုက်ပြီး လီးတေ့ကာ ဖိချလိုက်တယ်။
“ဗျစ် ဗျစ် ဗြစ် ဖောက်”
“အာ့….အမေရေ အိုးးးးအီးးဟီးးးး”
ကြီးမားသောလီးက အပျိုစစ်စစ် အရွယ်မရောက်သေးတဲ့ စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းလေးရဲ့ အမှေးကို ထိုးခွဲသွားတဲ့အတွက် ဖြူနှင်း အော်လိုက်ပြီး
“ဦး တော်ပါတော့ သမီးသေတော့မယ် ဟီးးးး”
“ခနလေးပါ နာတာ အောင့်ခံပေး”
“အီးမရဘူးး နာတယ် နာတယ်”
ဘယ်လောက်ပဲ ငိုယို တောင်းပန်နေပါစေ ကာမဘီလူးစီးနေတဲ့ ကိုစိုးမင်း ရပ်ပေးဖို့ မစဉ်းစားပဲ မိမိဆန္ဒ ပြီးမြောက်ရေးကိုသာ အားပြုပြီး တဖွတ်ဖွတ် တဘွတ်ဘွတ် လိုးလိုက်တော့တယ်။ စောက်ဖုတ်ထဲက သွေးစသွေးနတွေက ကိုစိုးမင်းလီးမှာ ကပ်ပါလာရုံသာမက စောက်ဖုတ်၏ အောက်နှတ်ခမ်းအကွဲထိ စီးဆင်းလာတော့တယ်
“အီးဟီးးး ဦး သမီးအရမ်းနာနေပြီ ဟီး”
ဖြူနှင်းမှာ နာလွန်းသဖြင့် ကိုစိုးမင်း မျက်နှာကို လက်သည်းဖြင့် ကုတ်ဖဲ့လိုက်ရာ ကိုစိုးမင်းလည်း ဖြူနှင်းလက်နှစ်ဖက်အား မိမိလက်ဖြင့် ဖိပြီး ထိန်းချုပ်ကာ အတင်း လိုးလိုက်တော့တယ်။ တင်းကြပ်တဲ့ စောက်ဖုတ်ကြောင့် စိတ်အရမ်းထန်နေတဲ့ ကိုစိုးမင်းမှာ ကြာကြာမလိုးနိုင်ပဲ ဆယ်မိနစ်ခန့်နှင့် သုတ်ထွက်သွားရတော့တယ်။ ထိုဆယ်မိနစ်ခန့်သည် ကိုစိုးမင်းအတွက် တိုတောင်းလှသော်လည်း ဖြူနှင်းအတွက်မူ ဆယ်ကမ္ဘာခန့် ကြာသည်ဟု ထင်မှိတ်မိလေသည်။ ကိုစိုးမင်း သုတ်တွေကို ဖြူနှင်း အဖုတ်ထဲပန်း ထည့်ပြီးနောက်မှာ ဖြူနှင်းနဘေးမှာ ထိုင်ပြီး
“ဖြူနှင်း နင့်အမေကိုတိုင်ရင် နှစ်ယောက်စလုံး သတ်မှာ၊ နောက်ငါလိုးချင်သလို လိုးလို့ရရင် နင်လိုချင်တာ အကုန်လုံး ဝယ်ပေးမယ်”
ဖြူနှင်းမှာ မျက်ရည်စက်တွေနှင့် သူ့ပထွေး ကိုစိုးမင်းကိုသာ ကြည့်နေလိုက်တယ်။ စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး ကျိမ်းစပ်နေပြီး အရမ်းနာနေပြီလေ။ အရမ်းလည်း ကြောက်နေတာမို့ ပြန်မပြောမိပေ
“ငါပြောတာကြားလား”
“ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့”
“အေးငါသွားတော့မယ်”
ကိုစိုးမင်းအခန်းထဲမှ ထွက်သွားပြီး အဝတ်လဲကာ အပြင်ကို ထွက်သွားတော့တယ်။ ဖြူနှင်းမှာ တကိုယ်လုံး နာကျင်နေသဖြင့် အိပ်ရာမှ မထနိုင်ပဲ အိပ်နေရတော့တယ်။ ညနေစောင်းတော့ သူဇာစျေးမှ ပြန်ရောက်လာတော့ ဖြူနှင်းမှာ အိပ်ရာက မထနိုင်ပေ
“သမီးဘာဖြစ်လို့လဲ”
“ဘာမှမဖြစ်ဘူး မေမေ”
“သမီးကြည့်ရတာ နေလို့မကောင်းဘူး ထင်တယ်”
“ကောင်းပါတယ် မေမေ”
သူဇာ သမီးအခြေအနေ မမှန်သဖြင့် သမီး အနားကိုသွားပြီး နဖူးကိုစမ်း ကြည့်လိုက်တယ်။ အဖျားလည်း မရှိပေ။ သို့သော် နှာခေါင်းဝက အနံ့တစ်ခုရလိုက်တယ်။ သုတ်နံ့
“ထစမ်းသမီး”
“ဟင့်အင်း မေမေ”
“သမီးပြောစမ်း ဘာဖြစ်တာလဲ”
“ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး မေမေ”
သမီးက ငြင်းနေသဖြင့် သူဇာဒေါသထွက်ပြီး
“နင့်ထမီလှန်စမ်း”
“မေမေ”
“ငါကို ဘာမှမပြောနဲ့”
သူဇာ ဖြူနှင်းလုံချည်ကို လှန့်ကြည့်လိုက်ရာ ငယ်ရာမှ ကြီးလာပြီး ယောက်ကျားနှစ်ယောက် ရဖူးသော သူမို့ ချက်ချင်း သဘောပေါက်လိုက်ပြီး
“နင့်ကို ဘယ်သူလုပ်တာလဲ ပြောစမ်း”
“မေမေ”
“သမီး မကြောက်နဲ့ မေမေရှိတယ်”
“ဦးစိုးမင်း သမီးကို လုပ်သွားတယ်ညမေမေ” “
“တောက်…. ငါ့သမီး နုနုထွဋ်ထွဋ်လေးကို လုပ်ရက်တာ လူမဆန်လိုက်တဲ့ ခွေး”
“မေမေ အရမ်းမလုပ်နဲ့ မေမေ သမီးကို ပြောသွားတယ်၊ မေမေကိုတိုင်ရင် နှစ်ယောက်လုံး သတ်ပစ်မယ်တဲ့”
“ဘာ …”
“အေး တွေ့ကြပြီပေါ့ စိုးမင်းရယ်၊ ငါကဘုရားတဆူလို ကိုးကွယ်ခဲ့တာ၊ ဖွတ်ထွက်မှ တောင်ဘို့မှန်းသိရတယ်”
“မေမေ ဘာလုပ်မလဲ မေမေ”
“ငါရဲစခန်းမှာ တိုင်မယ်”
“မေမေ သမီးတော့ အရှက်ကွဲရပြီ”
“ဒီမှာသမီး သမီးလုပ်လို့ ဖြစ်တာ မဟုတ်ဘူး၊ လူယုတ်မာကြောင့် ဖြစ်ရတာ၊ အေးငြိမ်ခံနေရင် ငါ့သမီးမှ ဒီထက် ဆိုးဖို့ပဲရှိတယ် သမီး”
“ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ မေမေ၊”
“သမီး ဒီလူယုတ်မာက ထောင်နဲ့ပဲ တန်တယ်”
“ထောင်က ထွက်လာပြီး သမီးတို့ကို သတ်ရင်ကော မေမေ”
“အေးပါ မေမေ စဉ်းစားလိုက်ဦးမယ်၊ သမီးသာ သူပြန်လာရင် မသိသလိုနေပေး၊ အခုမေမေ သမီးအတွက် ဆေးဝယ်လိုက်ဦးမယ်”
သူဇာ သမီးအတွက် ဆေးသွားဝယ်လိုက်တယ်။ သူဇာ ဆေးသွားဝယ်ရင်း တလမ်းလုံး စဉ်းစားလိုက်တယ်။ ပြီးမှ ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခု ချလိုက်ကာ ရွာဘက်က အမျိုးတွေဆီ ဖုန်းဆက်လိုက်ပြီး အိမ်ပြန်လာလိုက်တော့တယ်။
ကိုစိုးမင်း အိမ်ပြန်ရောက်တော့ သူဇာ့ကို မတွေ့ရဘူး။ တော်တော် ဝမ်းသာသွားတယ်။ အကယ်၍သာ ဖြူနှင်းက တိုင်မယ်ဆိုရင် သူရှိနေရင် တိုင်ဖို့မလွယ်ဘူးလေ။ ဒီတော့ ဖြူနှင်း အခန်းထဲ ဝင်ကြည့်လိုက်ပြီး အပြင်မှာ ထိုင်နေလိုက်တယ်။ မကြာခင်မှာပဲ သူဇာ ရောက်လာတဲ့အတွက်
“မိန်းမရေ သမီးက နေမကောင်းဘူးလား မသိဘူး”
“အင်း ကိုစိုးမင်း”
သူဇာ ကိုစိုးမင်း မရိပ်မိအောင် ထိန်းပြောရင်း သမီးအခန်းထဲ သွားကာ
“သမီး နေမကောင်းရင် ဆေးသောက်လေ”
“ဟုတ်ကဲ့ မေမေ”
သူဇာ ကိုစိုးမင်းကို တချက်ကြည့်လိုက်ပြီး ရေတခွက်ခပ်ကာ ပါလာတဲ့ ဆေးကို တိုက်လိုက်တယ်။ အကဲခတ်နေတဲ့ ကိုစိုးမင်းက မရိပ်မိဘဲ ဖြူနှင်း သူ့အမေကို မတိုင်ဘူးထင်ပြီး ဝမ်းသာသွားတော့တယ်။ ညနေ ထမင်းစားသောက်ကြပြီး ကိုစိုးမင်းမှာ စိတ်အေးသွားသဖြင့် ပျော်နေတော့တယ်။ ညမှာ သူဇာကို တကြိမ်လိုးလိုက်ပြီး မောပန်းစွာ အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။
သူဇာလည်း အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ကာ ကိုစိုးမင်း အိပ်ပျော်သွားသည်နှင့် အိပ်ရာကထပြီး နှစ်ခြိုက်စွာအိပ်ပျော်နေသော ကိုစိုးမင်းလည်ပင်းကို ဓားနှင့် ခုတ်ချလိုက်ရာ “အားးးးးးး” ကိုစိုးမင်းမှာ တချက်ပဲအော်နိုင်ပြီး သွေးအိုင်ထဲ လူးလွန့်ကာ ငြိမ်ကျသွားတော့တယ်။
သူဇာလည်း ဖြူနှင်းကိုခေါ်ပြီး ရပ်ကွက်လူကြီးကို အကျိုးအကြောင်း ပြောပြကာ ရဲစခန်းသို့ သွားလိုက်ပါတော့တယ်။ ဖြစ်လာသမျှလည်း မိမိကြောင့် ဖြစ်ရသည်လို့ သဘောထားပြီး သမီးကို ဆွေမျိုးဆီ အပ်နှံကာ ထောင်ကျသွားရပါတော့တယ်။
ပြီးပါပြီ