ကျနော်ရဲ့ ပန်းဖူးလေး

သွားတက်လေးများပေါ်အောင် ရီပြီး သူ့ကို အိုးမည်း သုတ်ရန်ကြံနေသော ခလေးမရဲ့ လက်ကောက်ဝတ် နှစ်ဖက်ကို ကိုင်ကာ သူရ တယောက်ပျော်မြူးနေမိသည်။ သူ လွန်ခဲ့တဲ့ သုံး လေး နှစ်လောက်က စပြီး သံယောဇဉ် ဖြစ်မိသူလေး က ခုဆို ၁၆ ကျော်လို့ ၁၇ ထဲပင် ဝင်တော့မည်ဖြစ်ပြီး ပန်းဖူးလေး တစ်ခု လို ဖူးစွံ့ ဝင့်ကြွား နေသည်။ ခုလည်း သူငယ်ချင်းများဖြင့် ချိန်းဆို ရေပက်ခံအထွက် အိုးမည်းသုတ်ရန်ကြံနေပြန်သည်။

” ယုလေး ရာ မသုတ်ပါနဲ့ကွာ” “ခစ်ခစ် မရဘူး ကိုကြီး ရာ” သူတို့နှစ်ယောက် ဖြစ်နေသည်ကို မေမေ က ကြည်နူးစွာ ကြည့်ပြီး ” လုပ်ပစ် ယုလေး ညည်းကိုကြီး ခြေမရှည်နိုင်အောင်” -” မေမေ နော် ချွေးမလေး ကို မြှောက်ပေးနေတယ်” -” ဟာ ကိုကြီးနော် ကဲဟာာ” သူ့ကို မေမေ့ ချွေးမလေး လို့ပြောတိုင်း စိတ်တိုတတ်သူပီပီ သူ့အကျီ ၤ တွေကို အိုးမည်းတွေအတင်းသုတ် လိုက်သည် ” မှတ်ပီလား “သူအပေါ်ကသားရေဂျာကင်ထပ်စွပ်လိုက်ပြီး ” အေး မိယု နင်ငါနဲ့တွေ့မယ်သိလား သွားပါပြီကွာ” သူပြောပြောဆိုဆို သူမ ပါးနှစ်ဖက်ကို ညှစ်ပစ်ခဲ့သည် မေမေကတော့ ရီနေသည် မိယု နှင့်သူက ခြေရင်း ခေါင်းရင်းနေကြတာ လူကြီးချင်လည်းရင်းနှီးသည် သူကဘွဲ့ရပီး အလုပ်လည်း လုပ်နေပြီမို့ မိယု မိဘများကလည်း သူ့ကိုချစ်သည် ထို့ကြောင့် ယုလေး ကို သူ ချစ်တယ် ပင်မပြောသေးဘဲ ညီမလေးတယောက်လိုသာ သာသာယာယာနေနေတာဖြစ်သည်။

ဟေးးးးးးးးးးး ကျွီ အိမ်ရှေ့ကားရပ်သံနှင့်အတူ သူ့သူငယ်ချင်းများ ခေါ်သံထွက်လာသည်။ သူကားပေါ်တက်လိုက်သည် သူငယ်ချင်းမိန်းကလေးများကလည်း လန် ပြန်နေအောင်ဝတ်စားထားသည်။ သို့သော် သူ့မျက်လုံးထဲ ယုလေး ခြေဖျားမမီ ဟုတွေးရင်းပြုံးလိုက်မိသည်။” ကိုကြီးသူရ ကိုကြီးရေ ” ကားစက်သံကြားမှ ပေါ်လာသော ယုလေး ခေါ်သံ ” အင်း ဘာလဲယု” ” ညီမလေး လည်း ကိုကြီး နဲ့ လိုက်လည်ချင်တယ် ” သူယုလေးကို စေ့စေ့စပ်စပ် ကြည့်လိုက်မိသည် ရေစို ဆံပင်နက်နက်လေး မျက်ဝန်း နက်နက် နှာတံထင်းထင်း နှင်းဆီဖူး နှုတ်ခမ်းလေးက နို့နှစ်ရောင် အသားလေး နှင့် တင့်တယ်လွန်းသည် ဖွံ့ဖြိုးဆဲ ရွှေရင်မို့မို့ ကို ရေစိုနေသောချည်ထည် ပန်းရောင်ရှပ် အကွက်လေးက တသားတည်းပြနေသည်။

ခါးလေးကသွယ်ကာ ဂျင်းပင်ချက်ပြုတ်လေးက လုံးဝန်းသော တင်ပါးကောက်ကြောင်းလေးကို ပေါ်လွင်စေသည်။သူစိုက်ကြည့်လိုက်သဖြင့် မျက်နှာလေးတမျိုးအရောင်ပြောင်းကာ ခေါင်းလေးငုံ့သွားသည် “မလိုက်ရပါဘူး ရှုပ်ရှုပ် ယှက်ယှက်”အမှန်တော့ သူ့သူငယ်ချင်းတွေ ယုလေးအလှကို သတိထားမိပြီး ဇာတ်လမ်းရှုပ်မှာစိုးသောကြောင့်ဖြစ်သည် “သွား အထဲဝင်” မိယု မျက်ရည်လေးဝဲကာ သူ့သူငယ်ချင်းမတွေကို တချက်ဝေ့ကြည့်ပြီး ပြန်လှည့်သွားသည် သူ့ဘော်ဒါတွေကတော့ “လာ ညီမလေး ကိုကြီးတို့ လိုက်ခိုင်းတယ်”– ” ဟရောင်ပြီးရင်ငါလိုက်ထိန်းနေရမယ်” ”-“ငါတို့ ထိန်းမှာကြောက်တာများကွာ ဟားးဟားးး” နောက်ဆုံးတွင် မေမေ့ရဲ့ တိုက်တွန်းမှုဖြင့် ချီးထုပ်မလေး ပါလာသည်။

သူ့ကိုစိတ်လုပ်ပြီးခပ်ခွာခွာနေသော်လည်း မဏ္ဍပ်များရှေ့အရောက်မှာတော့ သူ့ရင်ခွင်ထဲ မျက်နှာအပ်ရရှာတော့သည်“ကိုကြီး မွန်းတယ် အဟင့်ဟင့်”“စကားနားမထောင်တာလေ မှတ်ပြီလား”သူမ ဘာမှမပြောဘဲ သူ့ရင်ခွင်ထဲသာမျက်နှာအတင်းတိုးနေသည်” ရှေ့တဖြတ်ဆို ပြန်ကွေးပြီး ပြန်တော့မှာခဏတောင့်ထား ခလေးလေး” ယုလေး တောင့်နိုင်မတောင့်နိုင်တော့မသိ ကျွန်တော်တော့ မနည်းတောင့်နေရသည် သူမရင်သားနုနုက သူ့ရင်တွင် ပွတ်တိုက်နေသည် သူမဆီးခုံလေးကလည်း သူ့ညီလေး ကို စိန်ခေါ်နေသည် ။

ကျွန်တော့် အတွေးဆိုးတွေကို ကြိုးစားဖယ်ထုတ်နေမိသည်။ သူမ ကိုဖြူဖြူစင်စင် ပဲချစ်ရက်သေးသည် ကလေးလေးလိုပဲထင်မိသည် နောက်ဆုံးမဏ္ဍပ်ကြီးတခုရှေ့ အရောက်တွင်တော့ ရေတွေအရမ်းပက်နေသည့်ကြားမှ သူမကသူ့ရင်ခွင်မှအတင်းတိုးထွက်သည် သူလည်းသူမ မွန်းမှာဆိုးလို့ အတင်ဆွဲဖက်ထားမိသည် ရေအေးအေးတွေကြားမှာ သူ့ဘယ်ဘက်ပေါင်တလျောက် နွေးခနဲ နွေးခနဲ ဖြစ်နေတာ ခံစားလိုက်ရသည် သူ့ရင်ထဲလဲနွေးခနဲ ဖြစ်သွားသည် အအေး ကိုတရစပ်သောက်သော ကောင်မလေး ရှူးထွက်ပြီလေး သူမလေးကတင်လေးကို နောက်ဆုတ်ပြီး သူနဲ့ခွာအောင်လုပ်နေသည်

သူမပေါင်ကြားထဲသူ့ပေါင်ကြီးဖိကပ် ပြီး ရုန်းမရအောင် ခါးလေးကိုပါတင်းတင်းဖက်ထားလိုက်သည် ရင်ထဲရော ပေါင်ရော နွေးနေသည် ရေတွေအရမ်းပက်တဲ့ကြားမှာ သူမ ရှူးရှူး တွေပါသွားပေမယ့် သူမကတော့ရှက်ပြီးမျက်ရည်ဝဲနေသည် ကျွန်တော်လည်းဘာမှမပြောဘဲ မသိသလိုနေလိုက်သည် ကားရပ်တော့သူ့အိမ်ထဲအတင်းပြေးဝင်သွားသည်“ယုလေး ခေါင်းခြောက်အောင် သုတ်နော်” ဖေဖေ နှင့် မေမေ က ရွာမှ နှစ်ဆန်းတရက်နေ့အလှူတွက် ညအိပ်ခရီးသွားသဖြင့် သူတယောက်တည်း ယုလေးအကြောင်းတွေ ပြန်စဉ်းစားရင်းရီနေမိသည် ညနေ၆ နာရီတွင် ယု သူ့ဆီလာရဦးမည် သူက ယုဆယ်တန်းအောင်စာရင်း စောင့်နေတုန်း အင်္ဂလိပ်စာ ပြပေးနေသည်။

“ကလင်းး ကလင်”“ဟဲလို ကိုကြီး ယု ဒီနေ့ နားချင်လို့”“မရဘူးမိယု ငါအိမ်လာခေါ်မှာ မြန်မြန်လာခဲ့”ပြောပြီး ဖုန်းချလိုက်သည် ယုလေး ကို သူဒီညမတွေ့ရရင် အိပ်လို့ပျော်တော့မယ်မထင် ။ ပြီးတော့ ရှက်စရာမဟုတ်တာရှက်နေသော ကလေးမလေးကို အနေမခက်အောင် ပြောပြရပေဦးမယ်လေစားပွဲတွင်စာအုပ်လေးတင်ပြီး ခုံလေးပေါ်ငြိမ်ငြိမ်ဆိမ်ဆိမ် ထိုင်နေသော သူမကို ကြည့်ပြီးကျွန်တော ရီချင်လာမိသည် စွာတေးမလေး ကို စချင်လာသည်“ယုလေး”“ရှင်”“ဒီနေ့ ကိုကာကိုလာ မဏ္ဍပ်ရှေ့……”“ဟင့်အင်း ကိုကြီးနော် မပြောနဲ့”ရှက်စိတ်မွှန်နေသောသူမ က မတ်တပ်ရပ်ပြီး သူ့ပါးစပ်ကို လက်ဖြင့်လာအုပ်သည် စပန့်ဂါဝန် လက်ပြတ်ဒူးဖုံး အနီရောင်လေးဖြင့် နတ်သမီးလေးလိုလှပနေသော သူ့ရဲ့ပန်းပွင့်လေး ဆပ်ပြာနံ့လေးတသင်းသင်း လဲရနေသည် သူ့စိတ်တွေတအားလှုပ်ရှားမိပြီ သူ့ပါးစပ်ပေါ်ဖိထားသော သူမလက်သွယ်သွယ်လေးနှစ်ဖက်ကိုဆွဲဖယ်ပြီး သူမခါးလေးကိုဆွဲချကာ သူ့ပေါင်ပေါ်ထိုင်စေလိုက်သည်။

” အီးး ဟီးးး အဟင့် ဟင့် ”“ဘာလို့ငိုတာလဲကွာ ယုလေးရာ”“ယုလေးက အဟင့် ယုက …”သူမရဲ့ အပျိုစင်တင်ပါးလေးတွေ သူ့ပေါ်ရောက်နေတာ သူမရဲ့ခါးကျဉ်ကျဉ်လေးတွေ သူဖက်နေတာရှကိဖို့ သတိမရဘဲ နေ့လည်ကအဖြစ်ကို ရှက်မဆုံးဖြစ်နေတဲ့ သူမလေးကို သူတကယ် သနား့ပြီး အသည်းယားမိသွားသည်ဒါပေမယ့် သူစချင်သေးသည်” မိယု က အအေးတွေတအားသောက်တာကိုးကွ”“အဟင့် အီးးးးးးး”သူ့စကားအဆုံးမှာတော့ အော်ငိုတော့သည် ဒီညတော့ ကလေးချော့ရတာနဲ့ စာသင်ဖြစ်မည်မထင်“စတာပါ ကလေးလေး ရယ် မိယု ကိုကို့ ကိုကြည့်” “မကြည့်ဘူး ကိုကြီးရာ”“ကြည့်ကွာ”“ဟင့်အင်း”” ရှူးပေါက်မိလို့လား”“ဟုတ်” တလုံးတည်းပြောပြီး မျက်ရည်ကလဲပေါက်ခနဲကျ၏” အာ့တာဘာဖြစ်လဲကွာ လူတိုင်း ရှူးပေါက်ရတာပဲကိုယုရာ”“မတူဘူးလေး ယုက ကိုကြီးပေါ်မှာ အဟင့် ”“အာ့တော့ ဘာဖြစ်လဲ ကိုကို့ကိုအရင်က ဘာများရှက်ဖူးလို့လဲ”” ကိုကြီးနော် ကိုကို ကိုကိုနဲ့ သူများငိုနေတုန်း လိုက်ပြောနေတယ် ကိုကိုလို့မပြောနဲ့ ယုချစ်သူမှကိုကိုခေါ်မှာ”” ပြောမှာပဲကွာ အရှက်ပြေပြီလား ရှက်စရာလူတွေမှတ်မို့”” ရှက်မှာပဲ သူများကိုစိတ်ထဲက ရွံနေတယ်မလား”“ဟင့်အင်းကွာ လုံးဝမရွံဘူး”“ကိုကြီးကျိန်ရဲလား”” ဟင့်အင်း မကျိန်ဘူး ခုကိုကို့ပေါ်မှာထပ်ပေါက်ချလိုက်” ”သူမမျက်နှာလေးရဲသွားသည် သူ့ပေါင်ပေါ် ရောက်နေသည့်အဖြစ်ကိုခုမှသတိထားမိဟန်တူသည် အတင်းသူ့ပေါ်ကထသည် ကျွန်တော့်စိတ်တွေလည်း ပေါက်ကွဲထွက်နေသည် သူမကို အတင်းပြန်ဆွဲချသည်“ကိုကို မရွံဘူးဆိုတာ သက်သေပြမယ်လေ ”သူ့ကိုတချက်ကြည့်ပြီး သူမ အူကြောင်ကြောင်ဖြစ်နေသည်။

“ယုကိုကို့ တံတွေးကိုရွံလား”“ရွံတာပေါ့”“ကိုကိုကတော့မရွံပါဘူး ယုလေးလျှာထုတ်ကြည့်စမ်း”“ဘာလို့”“ထုတ်ကြည့်ပါကွာ”သူမလျှာလေးတစ်လစ်ထုတ်ပြသည် သူကုန်းစုပ်ပစ်ချင်စိတ်ထိန်းပြီး သူ့လက်ညှိုးလေး ဖြင့် သူမသားရေလေးတွေစိုအောင်ထိပြီး သူ့ပါးစပ်ထဲ စုပ်ပြလိုက်သည်“ အို ကိုကြီး ကလဲ ရွံစရာကြီး ဟွန့် တံတွေးကတော့ ပါးစပ်ကထွက်တာကိုး”“ခက်ပြီ ယုရယ် ကိုကို့ကို နောက်မှစိတ်မဆိုးနဲ့တော့” ကျွန်တော်ပြောပြောဆိုဆို သူမ ဂါဝန်လေးကို မတင်ပြီး အတွင်းခံလေးကိုချွတ်ရန် ပြင်လိုက်သည်“အမ်း ကိုကြီး ဘာလုပ်မို့…”“ယုလေး ငြိမ်ငြိမ်နေနော် ကိုကိုဘာမှမလုပ်ဘူး သက်သေပြချင်လို့”ကျွန်တော်အတွင်းခံလေးဘေးမှ လက်ချောင်းလေးထည့် ကာ အဖုတ်ပေါက်လေး တဝိုက်ဆွဲပွတ်လိုက်မိသည်

သူမ ဒါတွေကိုနားမလည်လည်း ခန္တာဗေဒဖြစ်စဉ်အရ ကျွန်တော့ပေါင်ပေါ် ထိုင်ပြီး ကျွန်တော့ညီလေးပွတ်တိုက်ခံနေရတဲ့ သူမ ညီမလေးမှာလည်း သခင်မနှင့်အပြိုင် ငိုနေပြီလေ သူလက်ပြန်ထုတ်လိုက်တော့ အရည်ချွဲချွဲ အမျှင်တန်းလေးကပ်ပါလာသည် ကို သူမ ကို ပြလိုက်ပြီး သူ့ပါးစပ်ထဲစုပ်ပြမည်အလုပ် “ဟင့်အင်း ယုံပါပြီ ကိုကြီး မလုပ်…” “သူမ လက်ကိုအတင်းဖယ်ပြီး သူ့ပါးစပ်ထဲ သူမရဲ့ အရသာလေးများ လိမ်းကျံထားသောလက်ချောင်းကို မြတ်မြတ်နိုးနိုးလျက်လိုက်သည် ရင်ထဲရှိန်းခနဲဖြစ်သွားသည်“အို ကိုကြီးရယ် ငရဲတွေကြီးတော့မှာပဲ” ယုတယောက်လည်း ဒူးတွေမခိုင်ဖြစ်နေပြီ ဒီနေ့ သူနဲ့ကိုကြီး ဘာတွေလွဲနေမှန်း မသိ ကိုကြီးရဲ့ ရီဝေဝေအကြည့်တွေကို မခံနိုင်တော့ ကိုကြီးပြောသမျှတွေကို စိတ်ညှို့ ခံရသူတယောက်လို မငြင်းဆန်နိုင်“ငရဲမရှိပါဘူးယုလေးရယ် လင်မယားကြားမှာ”“ဟင် ယုတို့ကလင်မယားမှမဟုတ်တာ”“နောက်တော့ဖြစ်မှာပေါ့ ယုကို ကိုကို သိပ်ချစ်တယ် သိလား”“ဟာ ကိုကြီးကလဲ”” ကိုကို လို့ခေါ်ပေးပါလား ယုလေးရယ်” “ဟင့်အင်း ယု ကိုကြီးကို မချစ်ဘူး”” ယု မသိလည်း ယု ကိုကို့ ကိုချစ်တယ်ဆိုတာ ကိုကိုသိတယ် ယုသိအောင် ကိုကို လုပ်ပေးပါရစေတော့ကွာ”ပြောပြောဆိုဆို ကျွန်တော် ယုကိုပွေ့ချီပြီး ကျွန်တော့်အခန်းထဲခေါ်သွားလိုက်သည်။

ကုတင်ပေါ်ယုကိုချတော့ ယုတယောက်အတင်းလူးလိမ့်ထသော်လည်း ကျွန်တော်အပေါ်မှခပ်တင်းတင်းဖိထားလိုက်သည်“ဟင့်အင်း ကိုကြီး ယုကို ဘာလုပ်မို့လဲ ယုကြောက်တယ် လွှတ်ပါတော့နော်”ကျွန်တော်ယုရဲ့ သနားဖွယ် အသံလေးကို လျစ်လျူရှုပြီး သူမမျက်နှာနုနုလေးကို နမ်းနေမိသည် စကားတွေပိုနေသော နှုတ်ခမ်းလေးကို သူ့နှုတ်ခမ်းနှင့် ဖိကပ် ပစ်လု်က်သည် သူမလျှာလေးကို သူ့လျှာနှင့်ပွတ်ပြီး ဆွဲစုပ်ထားရာ အင့် ခနဲဖြစ်ပြီး ရင်ဘတ်လေးတောင်ကြွတက်သွားသည်ယုတယောက် အားအင်တွေ ဘယ်ယောက်နေပြီလဲ အားရှိသလောက်ထုရိုက်သော်လည်း ကိုကြီးက ပန်းနှင့်ပေါက်သည့်အလား အိုသူ့လက်တွေ သူမ ရဲ့ ရင်သားနုနုတွေကို ပွတ်နေသည် အိုးးးးး ဆုပ်ချေနေပါပြန်ရောလားးးးး အားးးး သူမ နာလည်းနာသည် နာတာနှင့်ဒွန်တွဲနေတဲ့ အမျိုးမည်မသိ ဝေဒနာတရပ်လည်း ခံစားရသည် အိုးးးးး သူမ ဂါဝန်လေးလှန်ချွတ်ခံလိုက်ရပြီ“ချစ်လို့ပါ ယုရယ်”“အဟင့် ဟင့်”ဘရာချိတ်ဖြုတ်ပြီးချွတ်တော့ သူမအတင်းလိုက်စွဲသည် သို့သော်မရပါ ရင်သားပေါ်ယှက်ကာထားသော သူမလက်လေးနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်တစ်ဖက်ဖြင့်ချူပ်ကိုင်ကာ ဖိထားလိုက်ပြီး လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ရင်သားထွားထွား နုနုတွေကို ညှစ်နယ်ပြီး နို့ငတ်နေသာ ကလေးတယောက်လိုအငမ်းမရ တဖက်ပြီးတဖက် စို့နေမိသည် သူ့အနမ်းတွေက ဝမ်းဗိုက်ပြီးနော် ပင်တီအနက်လေးပေါ် ရောက်လာပြီ ပင်တီလေးကိုဆွဲချွတ်တော့ အတင်းရုန်းပြန်သည်။

နောက်ဆုံး ယုကိုယ်လေး မိဖွေးဖမွေး ဖြစ်သွားသည် အို ကိုကြီးလည်းအဝတ်တွေမရှိပါလား အောက်ပိုင်းတော့မမြင်ရ ကိုကြီးက သူမ ပန်းပွင့်လေးကို မြင်ရရန် သူမခြေထောက်တွေကိုအတင်းကွေးပြီး ဖြဲကြည့်ဖို့လုပ်နေလို့လေ“အဟင့် ကိုကြီးရယ် တော်ပါတော့နော်”အားနည်းနည်းစိုက်ပြီး ပေါင်လေးနှစ်ချောင်းဆွဲကားပြီး ပေါင်ကြားထဲ ကျွန်တော်ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်တယ် ယုပေါင်လေးနှစ်ချောင်းကို ကျွန်တော့်ပေါင် ပေါ်ခွတင်စေလိုက်တယ်သူမအဖုတ်လေးက ဖြဲကားထားတာတောင်သိပ်မဟသေးပါဘူး ကျွန်တော်လက်နဲ့ အသာလေးဖြဲကြည့်လိုက်တယ် လှလိုက်တဲ့ပန်းလေးဗျာ ပန်းဖူးလေးက ရဲနေတာပဲ ပွင့်ဖတ်ညိုတိုတိုလေးတွေ အတွင်းသားပန်းရောင်လေးနဲ့ လှချက်ဗျာ သူမအဖုတ်လေးဖြဲကြည့်ခံရတော့အားမတန်မာန်လျော့လိုက်ပုံရတယ် မျက်နှာလေးဘေးစောင်းပြီး အံလေးးကြိတ် ထားပြီး လက်နှစ်ဖက်က အိပ်ရာခင်း ကို ဆုပ်ကိုင်ထားတာကျစ်နေတာပဲ ကျွန်တော် မနေနိုင်တော့ဘူး ပန်းပွင့်လေးကပန်းဝတ်ရည်တွေ စိမ့်ထွက်နေတာကြည့်ပြီး ပန်းအဝလေးကနေ အပေါ်ကိုပင့်ပြီး ယက်လိုက်မိတော့တယ်

“ပြတ် ပြတ် ပလပ်”“ပြွတ်”“အဟင့် အင့် အမယ်လေးးးလေးး”သူမ အစိလေး ကျင်လှပါပြီ အတွင်းသားတွေလည်း ယားယံလာတယ်“ကိုကြီး မခံနိုင် နိုင် အင်းးးးးးး ကိုကိုရေ ကိုကိုရယ်”ပြွတ် “””” အင်း ရှူးတွေထွက်“မဟုတ်ဘူး မိန်းမရယ် ပြီးသွားတာလို့ခေါ်တယ်”“ကိုကိုရယ် ယုမောလှရှက်လှပါပြီ ယုကိုသနားရင် ချစ်ရင်တော်ပါတော့နော် အဟင့်” “ကိုကို့ မိန်းမလေးရယ် ကိုကို့အချစ်တွေခဏလောက်ပဲ လက်ခံပေးပါကွာ ငါးမိနစ်လောက်ပဲနော်”“ကြောက်တယ် ကိုကို အင့် အဟင့်”“စိတ်ကိုလျော့ထားနော် ပေါင်လေးကားထား ယုလေး”“ပြွတ် အင့်”သူ့ ဒစ်မြှုပ်ရုံတောင် မနဲထိုးရသည် ကြပ်လွန်းသည်မလား“နာတယ် ကိုကို ယုဟာလေးကွဲတော့မယ်ထင်တယ် ကျိန်းလည်းကျိန်းတယ်”

သူယုနှုတ်ခမ်းလေးတွေကို စိတ်ပြောင်းအောင် နမ်းပေးပြီး ဒစ်မြှုပ်ရုံ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လေး လုပ်သည်တဝက်ခန့်ဝင်သွားသောအခါ အပျိုမှေးလေးတင်းခံနေသည်ကို ခံစားမိသည် သူမပခုံးကိုတင်းတင်းဖက်ပြီး ဆောင့်ချလိုက်သည် “အားးးးးး” သူမ မျက်ရည်လေးတွေ ကျလာသည်“နာတယ် ကိုကို့ မုန်းတယ်”“မိန်းမရယ် မိန်းမကို ကောင်းအောင်ကိုကိုလုပ်ပေးချင်လို့ပါ” “ပြွတ် ဖွတ်”“အင့် အင့် ပြွတ် ပလွတ် အဟင်းးး အားးး ”ညည်းသံလေးတွေညံဘာသည် သူမ ဖီးလ် ရှိလာတာ သူ သတိထားမိသည် အချက် ၄၀ လောက်ဆောင့်အပြီး သူ့လက်မောင်းကို အတင်း ဆုပ်ကိုင်ပြီး အဖုတ်လေးက ကော့တက်ပြီး ညည်းသံလဲပိုကျယ်လာသည် သူမပြီးချင်လာတာသိသဖြင့် ခပ်မြန်မြန်ဆောင့်ပေးလိုက်ရာ ဆယ်ချက်လောက်အပြီး သူ့လီးထိပ်ကြီးနွေး ခနဲဖြစ်သွားပြီး သူမ မိန်းမောနေတုန်း ခြေထောက်နှစ်ဖက်ပခုံးပေါ်တင်ပြီး တဖုန်းဖုန်းပစ်ဆောင့်ရင်း သုတ်ရည်ပူပူများ သူမသားအိမ်ခေါင်းအတွင်းသို့ တစ်စက်မကျန် ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တော့သည်။

“အင်းးးးးး” သူမအဖုတ်လေးကျိန်းစပ်နေသည် သူ့သုတ်ရည်နွေးနွေးတွေက သူ့မသားအိမ်တွင်းသို့ တရွရွ စီးနေသည်ကိုလည်း ခံစားမိနေသည်။ သူမအပေါ်မှောက်ထပ်ထားသောသူ့ကိုတွန်းဖယ်ရင်း ထထိုင်ပြီးဂါဝန်လေးအမြန်ဝတ်လိုက်သည် သူ့အိပ်ယာခင်းပေါ်က သွေကွက် နှင့် ရေကွက် ကိုမြင်ပြီး ရှက်စိတ်မွှန်မိသည် သူမကို အကိုလိုစောင့်ရှောက်ခဲ့သည့်သူက ခုလိုမျိုးသူမအဖုတ်ကိုဖြဲပြီး စိတ်ကြိုက်ထိုးဆောင့် ကာ သူမ အပျိုစင်ဘဝကိုဖျက်စီးလိုက်တာကို အရမ်းဝမ်းနည်း နာကျည်းမိသည် သူဖမ်းဆွဲချိန်မရခင်မှာပင် ချက်ချင်းဆိုသလိုအခန်းထဲမှပြေးထွက်ခဲ့တော့သည် …ယု တယောက် သူ့ကိုရှောင်နေသည်မှာတစ်ပတ်ခန့်ရှိပြီ။ ကျွန်တော့် ဖွားဖက်တော်ကတော့ ဒီရက်များအတွင်း ယုအဖုတ်ရဲ့ အရသာသိသွားလို့ထင်သည် တထိုးထိုးတထောင်ထောင်ဖြစ်နေသည်။ တစ်နေ့ ယုအမေ က ဘုန်းကြီးကျောင်း ဆွမ်းချိုင့်ပို့သွားရန် ကျွန်တော့်အမေကို ခေါ်ပြီး ထွက်သွားသည်။ ညီမလေး အိမ်မှာတယောက်ထည်း ခြံဘက်လှမ်းလက်ကြည့်နော် သား ဟုကျွန်တော့်အားမှာသွားသေးသည်။ယုတယောက်တည်းရှိတုန်း ကျွန်တော်သူငယ်ချင်းဆီမှမှာထားသော မှိန်း ဆေးကို လက်ကိုင်ပဝါတွင်ဆွတ်ကာ ထွက်လာသည်။

အနုမရရင် ကြမ်းရတော့မယ် ယုအဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကို သူ့လီးကတအားဆာနေပြီ မလား။ ခြံတံခါးစေ့ထားသည်ကိုအသာတွန်းဖွင့် ကာ ယု ဟုသူခေါ်လိုက်သည်။ ပန်းပင်ရေလောင်းနေသောယုက သူ့ကိုမြင်သည်နှင့် အိမ်ထဲကိုချာကနဲ လှည့်ပြေးသည်။ လေရဲ့ အလျင်မျိုးနဲ့ ယု အိမ်တံခါးမပိတ်လိုက်နိုင်ခင် သူအထဲရောက်သွားသည် သူအ နှာခေါင်းပေါ်သို့ လက်ကိုင်ပဝါလေး ဖိကပ်ပစ်လိုက်သည်။ နစ်မိနစ်အတွင်း သူမခွေကျကာ သူ့ကိုမရုန်းကန်နိုင် အသိစိတ်ကတော့ရှိသဖြင့် မျက်ရည်တွေဝဲကာ ဒေါသထွက်နေသည့် မျက်နှာလှလှကိုြမြင်ရသည်။ သူရသူမကို အခန်းထဲေ ပွေ့ချီသွား ပြီး ကုတင်ပေါ်ပစ်တင်လိုက်သည်။

ခန္ဓာကိုယ် မှအဝတ်များလည်း တခုမကျန်ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။တစ်ကိုယ်လုံး နေရာနှံ့မကျန်နမ်းသည်။ နို့သီးလေးတွေဆွဲစို့တော့ သူမ တအိအိညည်းရှာသည်။ ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုဖြဲပြီး စောက်ဖုတ်လေးကို ဘာဂျာအရင်ကိုင်ပေးရာ အရည်ဖျန်းဖျန်းကျပြီး တွန့်လိမ်နေသည် ” ယု နင်ငါ့ကိုမုန်းတယ်ဆို နင့်စောက်ဖုတ်ကတော့ ငါ့ကိုလွမ်းနေပုံပဲ” “အဟင့် အဟင့် ရှင်မယုတ်မာနဲ့” “အရမ်းချစ်လို့ပါဟာ” ကျွန်တော်သူမပေါင်နှစ်ချောင်းကို တစ်တီတူးထောင် ဆွဲလှန်ပြီး သူ့အဖုတ်ထဲ ကျွန်တော့်ဒုတ်ကြီး အပေါ်စီးက ထိုးစိုက်ထည့်လိုက်တယ်။ပလပ်”“ပြွတ်”“အဟင့် အင့် အမယ်လေးးးလေးး အင်းးးးးး အင်းးးးးး အားးးး ဗြိ ပြိ နဲ့တောင်မြည်သွားတယ် ပြီးတော့တဖုန်းဖုန်းနဲ့ ပစ်လိုးပေးလိုက်တာကြောင့် နှစ်ယောက်သားမထိန်းနိုင်ဘဲ အရည်များပန်းကာပြီး သွားလေတော့သည်။ပြီးးးး

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *